reyna ツ
@wiaceyna
Acılar umudu buldurur bize,
Bir zırhla büründüm bu çağa karşı.
25 February
4 reader point
Joined on March 2024
Ben şimdi
kitap okumaya kalksam,
sonunda şair ölür.
Hatta belki de
sana gelmek için yola çıksam,
yol biter,
uçurumlar başlar.
Gülümse biraz deme bana o yüzden,
bazı şeyler için
çok geç kaldım ben.
Bilmiyorsun nasıl bir boşlukta olduğumu, yemin ederim ki bilmiyorsun.
Ben çok denedim oğlum zamanında. Çok emek verdim.
Yapamadım, olmadı. Zor oldu, kolay oldu bazen.
Yazık oldu, yalan oldu belki ama eskisi gibi olmadı.
Reader Follow Recommendations
Rüyalarına bile giremediğimiz insanların, hayatlarına girmeye çalıştık, aptal gibi.
Sanki sen o yolun sonunda açan çiçeksin ve herkes o yolu, senin üzerine üç defa basmak için yürümüş.
Rakı masalarında hikayelerini gülerek anlatan adamlar,
gece yarıları o hikâyelerine sarılarak uyuyorlar.
Çocuk içi sıkıldığında battaniyesine sarılırmış.
Hava bilmem kaç derece sıcakken,
sarıldıkça huzur bulurmuş.
Saçmaydı, bir o kadar da anlamlı.
Bazı şeyleri hatırlamak, bir yaraya tekrar tekrar bıçak saplamaktır.
Kırık camların ayağına batması mı acıtır yoksa içinde sürekli bir camı çerçeveyi indirme isteğiğle yaşamak mı, diye sordun mu hiç kendine?
Bazen diye başladığım cümlelerde, aslında hiç istediğin gibi olmayan isteklerini art arda sıralamak mı daha gülünç yoksa bir şeyleri artık yazarak bile anlatamayacağını bilmek mi?
Anladığım kadarıyla bazı hatalar
bir mezar taşına yaslanıp
bir sigara yakılmadan da
affedilebilirdi.
Bir şey diyemedim ama diyecek çok şeyim varmış aslında.
Konuşulacak çok şey varken, o an, anlatabileceği bir kelime yoktu.
Sesimdeki çaresizliği anlamayın diye sustum.
İçime sıkıntı çökmedi,
sıkıntıların içine doğru çöktü içim.
Hiçbir aşkın romanlarda okuduğum kadar gerçekçi, tutkulu, doludizgin olduğuna inanmıyordum. Sonuçta iki kişiden biri daha çok severdi ve biri bir gün mutlaka terk ederdi.
"Kalmış gibi yıllarca kütüphâne rafında,
Yüzler, yazılar, manzaralar hep düne ait."
