Savaş
Savaş bir çok şeyi unutturur, sadece okuma yazmayı değil. Kendinizi bile unutursunuz. Onlar da unutmuşlardı işte. Nereli olduklarını, adlarını, nerede, ne zaman doğduklarını bilmiyorlardı. Onlar sadece savaş sonrası karmaşasıydılar, dediğim gibi, evsiz, anasız babasız ve birçoğu da kirli vicdanlarıyla yaşıyordu. Ayrıca hepimiz farklı yaştaydık, büyük küçük, hatta çocuk yaşta olanlar bile vardı. Aslında, artık hiç kimse çocuk değildi. Ne kadar çocukluğun özlemini çekseniz de çocuk olamazdınız.
Sayfa 75
..."Ah, insana dünyanın sonu yokmuş gibi geliyor. Gidebileceğin kadar gidiyorsun."...
Sayfa 72 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Dünya kadınlar için adil değil.
Sayfa 275 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Geçmişe ne kadar güçlü bir biçimde bağlı olduğumuzu hiç düşündünüz mü? Kendimizinkine olması da şart değil. Ayrıca bizim geçmişimiz nedir ki? Sınırları nerededir? Tanımlanmamış özlem gibidir ama neye özlem? Asla olmayan ama yine de geçmişte kalan bir şeye, değil mi? Geçmiş sadece bizim hayal gücümüzdür ve hayal gücünün hem özleme gereksinimi vardır hem de ondan beslenir. Geçmişin, beyfendiciğim, insanlar aksini düşünse de, zamanla bir ilgisi yoktur. Üstelik zaman nedir ki? Zaman gibi bir şey takvimlerin ve saatlerin dışında mevcut mudur? Biz kendimizi tüketiriz. İşte hepsi bundan ibaret. Etrafımızdaki her şey gibi.
Sayfa 204
Aptala söz vermek kolay :)))
"...Hep hizmetçim olsun, çocuğumu doğurduğumda da dadı tutabileyim diye hayal etmiştim. Kocam henüz kocam değilken öyle söz vermişti. Aptala söz vermek kolay. Sonra, durumumuz uygun değil dendi."
Sayfa 113 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"...Geçen gençlik değil, değişmez. Bedenlerimiz değişir sadece."...
Sayfa 196 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu