Hiç bedeniniz bugündeyken aklınız gelecekte oldu mu? Yarın, üç ay sonra, bir yıl sonra ne yapacağınızı düşünüp durduğunuz zamanlar… Peki ya hiç mutlu bir anınızın ne zaman biteceği endişesine kapıldınız mı? Ben kapıldım…
Seneca, “Yaşamın Kısalığı Üzerine” adlı eserde eleştirir benim gibileri.
Ölümlüler der Seneca, yaşamın kısalığından yakınıp dururlar. Oysa yaşam kısa değildir ki. Sadece insanlar onu verimli kılmayı başaramadıklarından kısa görürler. Değerlendirmeyi bilirsen gayet uzundur yaşam. Ama işte kimileri der, işlerine güçlerine dalmış kendini unutmuştur, kimileri üşengeçlikle sersemlemiş yaşamayı bile ertelemiştir, kimileri ise kararsızlığı yüzünden her daim yeni planların içine gömülmüş, bugünü göremez olmuştur. Ve sonra da bu kişiler yaşadıklarını kısa yaşam olarak adlandırmıştır.
Halbuki “Yaşadığımız yaşamın kısa bir bölümüdür. Dolayısıyla bu kısa aralık yaşam değil, sadece zamandır.”