Aldatıldım, ancak ondan nefret ederek avunabilirim. Ah, evliliğin laneti! Bu ince yaratıklara bizim diyebiliyoruz da, Sahip değiliz onların doyumsuz isteklerine! Kurbağa olup bir zindanın pis havasında çürüyeyim, Yeter ki, sevdiğim şeyi paylaşmayayım başkalarıyla. Ama bu lanet bütün büyük adamların başında, Aşağıdakiler bu yönden daha şanslı yukarıdakilerden, Bizim için bu kaçınılmaz bir gidiş, ölüm gibi. Daha doğarken takarız biz bu boynuz lanetini.
Yoksul olup da haline şükreden insanın Kendi de zengindir, gönlü de, Oysa zenginliği sınırsız olduğu halde, Her an yoksul düşme korkusuyla yaşayanın Bir kış kadar yoksul hayan vardır.