Bugün tam da 3 ay sonra girdim odama. Başucumda bıraktığım yarım kalan kitabımı aradı ilk önce gözlerim. Yüreğimde yanan ateş, bir türlü yutkunamayışım... Bir o kadar da içimde hissettiğim o bambaşka ferahlık sardı bedenimi. Yuva ve geride kalanlar... Bu iki şey birleşip bir yüreğe yeniden can olabiliyormuş bunu anladım. Unutmadık, yeniden başladık. En baştan, en çok kırıldığmız yerden, en çok dağıldığımız, en çok yıkıldığımız yerden... "Memleketimizden."