Eli sımsıkı tutuyor el, ve bir şey yok aralarında.
Başka bir ruha geçebilir bu berrak havada
Bedensiz bir ruh, haberi olmadan kimsenin-
Bir başka ruhun içinden geçer bir ruh, duman gibi,
Ve hiç mi hiç farkında olmadan yaptığının.
aklın paradokslarından biri : Ne elde edersen et ondan sıkılacaksın ve her neyi elde edemezsen ona karşı büyük özlem duyacaksın.
Yalnızken biraz kölelik, biraz bağlılık istersin. Köleleşince de özgürlüğe özlem duymaya başlarsın.
herkesin dilinde özgürlük var, ama kimsenin gerçekten özgür kalacak cesareti yok çünkü tamamen özgür olunca yalnız kalıyorsun.
Eğer yalnız kalacak cesaretin varsa ancak o zaman özgür olabilirsin.
Aşk bağlılığa dönüşünce bir yük, bir esaret haline gelir. Peki aşk neden bağlılığa dönüşüyor?
İlk anlaşılması gereken şudur, aşk eğer bağlılığa dönüşüyorsa sen onun aşk olduğu sanrısına kapılmışsın. Bunun aşk olduğu konusunda kendini kandırıyordun. Aslında sen bağlılık istiyordun.