Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Woody Allen'ın Tanrı oyununu anımsatmıştı bana okurken. Hoşuma gitmedi değil ama ne yalan söyliyim Woody Allen bi tık daha iyi yazmıştı. Belki de toplumumuzun sahip olduğu kültürden kaynaklı Oğuz Atay çokta abartmadan, haddi aşmadan yazmaya çalıştı. Anlaşılması güç, karmaşık bir kitap ama keyifli. Gerçekçilik ve oyun harmanlanıyor. Tiyatro kitapları okuyun, okutun!
Filmlerde dizilerde belli başlı paradoksları izlemeye alışkınız ama bunu sahnede görmek çok mümkün olmuyor. Bu öylesine güzel bir oyun ki, tabi iyi bir oyunculuk istiyor ve zor bi metin, haz almamak mümkün değil. Tiyatral metinlerde her şeyin apaçık okuyucu ve izleyiciye verilmemesi bazen işleri daha heyecanlı bir hale getiriyor. Bu da öyle. Ne olacak ne bitecek derken kendini paradoksun içinde buluyorsun. Ve bu eserin bu kadar az okunup bilinmesi ayrı bi tatsızlık meselesi.
Kitap fever dream gibiydi. Çok fazla gönderme var ve ben Amerikan kültürüne çok da hakim olmadığımdan çoğunu anladığımı sanmıyorum. Aslında Amerikanın kültürü olmadığını düşünürsek ortada anlaşılacak bir şey olmadığını da savunabiliriz.
Zamanında İspanya'dan 100 Yaşına Gelmeden Önce okunacaklar listesi almıştım. Böylece diğer türlü hiç elime almayacağım hepsi farklı türde kitapları okumuş olacaktım. İşte kitaplardan biri de buydu.
Psikanalistlerin dedikodularına göndermeleri, empresyonistlerin dişçi olduğu evreni ve devrim için tavsiyeleri okurken eğlendim. Yine de kitabın okunmasına gerek görmüyorum.
Psikoterapi sevenler mutlaka okumalı
Irvin D.Yalom okuduktan sonra uzun bir ara vermiştim psikoterapi öyküleri okumaya. Neden mi? Çünkü Yalom'dan sonra okuyacağım her şey bana yavan gelir diye düşündüm.
Uzun zamandır listemdeydi Bir Psikiyatristin Gizli Defteri ve nihayet alıp okumaya karar verdim. İyi ki okumuşum diyorum. Gerçekten çok akıcı ve açık bir dille yazılmış öyküler. İçeriğinde onca tıbbi terim olmasına rağmen o kadar güzel ifade etmiş ki yazar , illaki sözlüğe açıp bakmak zorunda kalmıyorsunuz.
Sunuş bölümündeki Woody Allen alıntısına ayrıca bayıldım.
İnsan bazı soruları sormaya utanıyor, sıkılıyor ya da "psikolojik deli" olarak nitelendirilmemek için susmak zorunda kalıyor ya işte bu kitapta o sorularınıza yanıt bulabileceksiniz. Ya da "Aaa demek ki sadece ben yaşamıyorum bunları "diyeceksiniz.
Keyifli okumalar...
Savaş ve Barış neden okunmalı...
"Hızlı okuma kursuna gittim. Savaş ve Barış’ı yirmi dakikada okudum. Olay, Rusya’da geçiyordu."Woody Allen
Der ve çok severim Allen'ın bu ironisini.
Aynı yaşar gibi yapan, neşeyi, hayatı, aşkı ve inancı, öldüren insanı, hatırlatır bana.
Okuma eylemini izah eder. İnsanın gelişiminin önündeki eylemleri hatırlatır bu nükte.
Ben Dreamer mıyım?
Bu kitabı bana öneren okur arkadaşım beni Dreamer'a benzeterek kitabı bana okutmayı başardı. Ama gerçekten ben Dreamer olabilir miyim?
Öncelikle Dreamer ile benzeştiğimiz yerler var. Ben de insanın yaşadığı bütün kötü anların kendi zihninin bir oyunu, düşünme tarzının bir sonucu olduğuna inanıyorum.
Woody Allen gibi ölümsüzlüğe geride bıraktıklarımla değil ölmeden ulaşma hevesinde olduğum için de bu konu üzerinde oldukça kafa yordum ve ölümsüzlüğün mümkün olduğunu keşfettim. Ölmemeye karar vermek yeterli bunun için.
Ama Dreamer gibi olayın ekonomik yanını hiç kafama takmadım. Benim için para ile ilgili her şey can sıkmaktan başka bir işe yaramaz.
Yine de insanın Dreamer gibi bir sağduyuya ihtiyacı var. Özellikle de Tanrılar Okulu gibi olmasa da şimdiki okullar gibi olmayan işlevsel bir okul şart ve kurulacaktır.
