Birisinin hüngür hüngür ağlayarak kurduğu cümlenin, hic kimsenin gönlüne değmemesi kadar yandı canım. Sonra gırtlağımda yüklemi olmayan bir cümle ile eve döndüm. İnsan aptal olduğunu öğrenince eve döner hep...
Canımdan kac can gitti sayamadım.Kendimden kactım. Dizlerimin üstüne çöktüm sonra, yol bitti. Yol bitince eve döner hep insan. Dünya bir ağrıydı göğsümde göğsümü kanattım o gece. sabahlara kadar ağladım, bilmediğim sehrin sokağında öksüz kaldım. Herkes vardı sen yoktun ve evet kimsesiz kalınca eve döner insan.