Su gibi saydam, soyut düşüncelerle temizlemeliyim benliğimi.
Herhangi bir kesinlik ya da apaçıklık gibi değil, bir hastalık gibi belirdi. Sinsi sinsi, yavaş yavaş yerleşti; biraz tuhaf, biraz tedirgin hissettim kendimi, o kadar. Bir kez yerine yerleşince orada kıpırdamadan kaldı. Hiçbir şeyim olmadığına, evhamlandığıma inandırdım kendimi. Oysa şimdi dal budak salmaya başladı.
Sayfa 17
Ben bir kılıçsam, camdan yapılmıştım ve çatlamaya başladığımı hissediyordum.
