HÜLÂSATÜ'L BEYAN SAHİBİ KONYALI VEHBİ EFENDİ...
Hâdimli Hoca (Müfessir, Konyalı Mehmed Vehbi Çelik), Zeynelabidin ve Ziya Efendilerin yurt dışında vefat etmiş bulunmaları dolayısıyla şu sözleri söylemiş:
- Yeryüzünde yatacak yer bulamadılar; vatan onları dışarı attı..." Buna karşılık amcam şöyle demişti: "Birisini Beytullah bağrına bastı; diğerini de Muhammed Mustafa sancağı altında sakladı... Bir Cennetü'l Muallâ'ya diğeri Cennetü'l Bakî'ye gömüldü... Bu zatlar Müslüman Türkün Müslüman kalmasından başka ne için çalıştılar, başka ne istiyorlardı? Onlar için böyle konuşup da Türkün Müslüman kalmasını istemeyenlere sevgi saygı göstermek, büyük bir âlimin şanına yakışır mı?" -devamı yorumda-
Sayfa 173 - 1.Kısım, (Konya, Çocukluk ve İlk gençlik Yıllarım), -Dedem Hacı Veyis Efendi-, Amcam, Vehbi Efendiye Dargındı, Kaynak YayınlarıKitabı okudu
Aşk-ı hakikiye
"Aşk, şiddetli bir muhabbettir. Fâni mahbuplara müteveccih olduğu vakit, ya o aşk kendi sahibini daimî bir azap ve elemde bırakır. Veyahut o mecazî mahbup, o şiddetli muhabbetin fiyatına değmediği için, bâki bir mahbubu arattırır; aşk-ı mecazî, aşk-ı hakikîye inkılâp eder."
Şu sonsuz gök kubbeye bir bakın. Bu yıldızları sayabilir misiniz? Aristarkus onların hepsinin birer güneş olduğunu söylemişti. İnsan aklı bunu anlamaya yeter mi? Diğer taraftan sanki bunlar bilinçli bir irade tarafından düzenlenmiş gibi duruyor. Bunun Allah'ın ya da tabiatın rastgele gücünün sonucu olmasının bir manası yok. Bu sonsuzluğun altında değersiz varlıklarız hepimiz. Kainatla mukayese edildiğinde ne derece aciz bir varlık olduğumu daha on yaşındayken idrak etmiştim. O zamandan beri yaşadıklarım neticesinde hangi görüşlerim değişti?
....
Yaz akşamlarında yaseminler artık eskisi gibi güzel kokmuyor. Laleler artık eskisi gibi rengarenk değiller. Sadece kainatın sınırsızlığına dair şaşkınlığım ve beklenmedik tabiat olaylarına ilişkin korkularım baki kaldı. Dünyamızın kainatta bir toz zerresi olduğu, bizlerin de bu toz zerresinin içinde seçilemeyecek kadar küçük varlıklar olduğumuz bilgisi hâlâ içimi derin bir umutsuzlukla dolduruyor."
Ya Basîr-i Cemâl-i Bâkî-i Hâdî!
Hidâyetinle sonsuz güzelliğini görmeyi lütfet gözlerimize.
Bazi insanlar kaderimize saplanirmis ... ne bileydik sakladiklari ellerinin icinde güller yerine hancer oldugunu ...
bazi seylerin hayatta dünya dilleriyle izahati olmuyor sonsuz bir hayatta uzun uzun konusuruz ... yada kadere kafi gelen bir kader mevzu bahisse belkide hic konusmasak mi ? Masivaya meftun ola ola hakka kavusur ya insan mevzu o halde kalbin sonsuz sahibi icin sonsuz sevme yetisiyle yaratilmis olamasiyi . Şimdi bunu yaziyorum ya sizinle beraber tekrar unutacak yine kaderimize saplananlara belkide kollarimi acagim bilemem ki bilsek yapmazdik ki ... hasili aklinla ogrenir kalbinle seversin sonuc ? Sonucu Allah eyvallah sonucu ya bâki entel baki . Sizinle beraber unuttum bile ama ...
Nasihat
Vermez değer bilgiye, verdiği kadar cehalete. Vermez değer faydalı ya, verdiği kadar zararlıya. Geçirir her gününü ölü gibi. Zamanını boşa harcama ve güneşin ufkun üzerinde olduğu saatleri kaçırma. Hayatının erdemli olmasını istiyorsan kendini bütün kötülüklerden uzak tut. Erdemin baki kalması için zaafları ortadan kalkması gerekir. İnsanlardan korku uyandırma yoksa tanrı da aynı şekilde seni cezalandırır. Sevdiklerinden dolayı şükret çünkü onlar Tanrı'dan gelen birer hediyelerdir.
Sayfa 236 - Dorlion YayınlarıKitabı okuyor
