"Bu gece yazacağım ona." Fırat abinin gözleri sakince Şükrü'ye döndü. "Diyeceğim bak bir toprağım var ki sonum orası, başlangıcım senin yüreğin olsun mu, tatlı kız? Hani derler ya, ya benimsin ya kara toprağın. Ben toprağın olayım, sen benim."
Yüzbaşı sebebiyle olan gerginliğin beni sessizleştirdiğini fark edince, olayları üçüncü bir göz olarak izlemek yerine merakla dahil oldum. "Neden sen toprak oluyorsun mesela?"
Şükrü bir an durdu. Böyle bir soru beklemediğine emindim. Sanırım masada birinin bu sözleri ciddiye alıp akıl yoracağını zannetmemişti. "Şayet ikimizden birimiz toprak olacaksa," dedi hüzünlü bir ses tonu ile, ardından gözleri uzaklara daldı. "Ben olurum. Kıyamam ona. O yeter ki mutlu olsun."
Hadi ya..
"Ya benimsin ya kara toprağın"
diye mesaj atmışsın.
Sayfa 117
Ya benimsin ya kara toprağın
Sayfa 106Kitabı okudu
Hadi ordan ..
Onu öyle karşımda görünce. Sanki yeniden tutuldum. Bu dert beni iflah etmez. Hani minibüslerin arkasına yazıyorlar ya "ya benimsin, ya toprağın" işte öyle bir şey. Kara sevda mıdır, nedir?
Sayfa 173 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Ya sen benimsin ya ben kara toprağın
Bu aşağılık dünyada ya onun aşkını isterim, ya da hiç kimsenin!
İçimden, “Söyle Nergis, ben seni ne çeşit seveyim?” diye geçirdim. Psikopatın mı olayım, ismini göğsüme jiletle mi kazıyayım? Daha bir kerecik bile elimi tutmamışken tokalaştığın her erkeğin elini kırayım. Okul çıkışında kapıda dikileyim, sana musallat olayım. Kolundan çekip, “Gel takılalım senle,” diyeyim, araya giren arkadaşlarının suratına kafayı gömeyim. “Git başımdan be, bela mısın?” dedikçe ben daha çok belan olayım. Evinin önünde gece yarılarına kadar tünekleyeyim, sense pencereden gizli gizli bakıp hem ürküntü he de hınzırca bir mutluluk duy. Polisi tak peşime, karakollara çeksinler beni, yediğim her dayakta ismini haykırayım, haykırdıkça daha da bağlanayım. Ya benimsin ya kara toprağın Nergis. Hayatı sana zindan edeyim, yaşama sevincini bitireyim. “Ne olur, bırak artık peşimi, seni sevemem, senden sadece korkuyorum. Hayatımı mahvettin, görmüyor musun?” diye ağladığında anlayayım acı gerçeği. Aşkımı jiletle bileklerime kazıyayım. Bir mektup bırakayım arkamda, okuyunca gözyaşlarına boğul, seni ne çok sevdiğimi o zaman anla. Elinde bir demet kır çiçeğiyle mezarıma gel, mezar taşımda “BANA MI GELDİN NERGİS?” yazılı olsun.
Sayfa 52Kitabı okudu
