Ya benimsin ya kara toprağın sözünün bazılarınca benimsendiği ülkemde kişiliğim düşündükçe ızdırap çekmeden duramıyor maalesef.
Bugün bir kadının haberini okudum, bıçaklanmış. Eşine kendi elleriyle kahvaltı hazırladığı bıçak yardımıyla. Hüsran içindeyim. Ülkemde her gün on binlerce kadın şiddete maruz kalıyor, ışıkları söndürülüyor. Hastalıklı kişiler tarafından. Aşk adı altında karşındakinin zehriyle çaresizleştirilmek.. Çekip gidemeyen kadınlara da şahit oluyoruz. Kalmaktan başka çaresi olmayan, tüm zehri emmiş, çekip gitmeye kalksa canından olacağı bir hastalıklı insanla yaşamaya çalışan.. Karşıdan konuşmak herkes için çok kolaydır.
Dilerim ki kimse çaresiz kalmasın, hiçbir şeyin bedeli ölüm olmasın. Özellikle biz, kızlarım, elbette bilemeyiz karşımıza çıkan insanın bize zarar verip veremeyeceğini, en azından kendimizi herkesten çok sevmeliyiz diyorum ben. Kendinizi sevin, değer verin, parlamanıza kimsenin engel olamayacağı kadar dik durun..