Hayırdır kardeş !
Bu uygulamayı kullandıktan sonra şunu farkettim; kitap okuma sayısı arttıkça bazılarında inanılmaz bir ego ortaya çıkıyor ya da var olan egoları daha da besleniyor. Bu durum karşıdakini ezmeye çalışan fakat kendini komik duruma düşüren insanlar tanımamıza sebep oluyor.
İstediği reaksiyonu alamayınca da ben seni şöyle böyle sanmıştım gibi laflar edip manipülasyona başvuruyor. Allah'tan bu tarz problemli kişilerle gerçek hayatta da muhatap olduğumuzdan bu oyunlara gelmiyoruz.
Cemil Meriç “kitap zekayı kibarlaştırır" derken bu ukala tipler için de bir teori üretmiş midir acaba. Gerçi bunlar herşeyin en iyisini bildiklerinden onu bile manipüle ederlerdi 😁
“Umur derdik buna, artık kalmadı.
Sonra sonra anladım,
İnsan ancak güzel bir acıyla kalabilirmiş dünyada.
Bazen gidilirmiş;
Gitmekle ilgili şiirler okunurmuş ya da…
Sonra uyandım;
Başkasının ayaklarıyla devam ettim dünyaya…”
Seyyidhan KÖMÜRCÜ
Çanakkale Şehitlerine
Şu Boğaz Harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde -gösterdiği vahşetle “Bu: Bir Avrupalı!”
Dedirir- yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud
❝
İnsan öldüğünde en yakınının, en sevdiğinin unutma süresi 18 aymış. (Bu en uzun süre)
Yani 18 ay sonra acısı diner, sizi tatlı bir anı olarak anımsarmış.
Düşününce içim acıdı bir an.
Değer verdiklerimin,
Çok sevdiklerimin,
'Onlar olmadan asla olmaz' dediklerimin
Beni 18 ay sonra unutacak olması...
İyi bir iş, geniş bir ev, bir araba, emeklilik hayalleri, 'Hele şu da olsun rahatlayacağım' derken bir bakıyorsun hayatın sonuna gelmişsin.
Lakin bizim yaratılış sebebimiz araba, ev, bağ, bahçe değil ki...
Hiçbir değer üretmeden, iz bırakmadan yaşanan bir hayat 80 yıl değil de 800 yıl olsa ne yazar ki?
18 ay da unutulduktan sonra...
Yazık oluyor bize. Çok ucuza gidiyoruz.
-İnsanın yetiştirdiği öğrencileri olmalı, öğretmen olmasa bile...
-Yazdığı bir kitabı olmalı en azından, ya da yazmaya azmettiği...
-Tanımadığı, adını bile bilmediği insanlarda iz bırakmışlığı olmalı...
-Birileri çevirmeli yolunu 'Siz beni tanımazsınız ama ben sizi tanıyorum, siz benim hayatımı değiştirdiniz' demeli yıllar sonra...
-İnsanlara selam vermekten korkmak şöyle dursun, tanımadığı onlarca insanın yüreğine dokunmalı, sohbet etmeli, dertleşmeli, arkadaş olmalı...
Velhasıl kelam eşyaya ve kula kul olmak değil de,
iyi, verimli bir insan olarak sadece Allah'a kul olunmalı...
Ah bu çok fazla dünya telaşesine dalmışlığımız yok mu...
Mezardakilerde aynını yapmıştı...
❞
