Kitap, Halide Edip'in Handan romanından esinlenerek yazılmış. İki kitabın da başkarakterinin adı Handan. Bu kitaptaki Handan'a adını babaannesi veriyor. Çünkü Halide Edip'i çok seviyor. Kahramanımız da bir doğum gününde de bu kitabı hediye olarak alıyor ama kitabın kapağını açmıyor. Üzerinden yıllar geçiyor ve bir otelde, odasında
Mükemmel bir Stefan Zweig kitabı daha okuduğumu düşünüyorum. Her zamanki gibi harika psikolojik çözümlemeler yapılmıştı kitapta. Cinnet hâlindeki insanları anlatmada usta bir yazardır Zweig. Onun kitaplarını okurken karakterlerini anlatışına odaklanırsanız çok şey kazanırsınız.
Kitap çok sürükleyiciydi, sürekli sonra ne olacak diye düşünerek
Okuduğum ilk öykü kitabıydı. Çok beğendim. Hikayeler çok samimiydi. Belki de hikayeler yaşadığım şehirde geçtiği için bana öyle geldi. Okurken gördüğüm mekanların adının geçmesi, hikayeleri o mekanlarda gözümde canlandırarak okumak mükemmeldi. Gerçekten buram buram İzmir kokan bir kitaptı.
Bazı hikayelerde şaşırdım, bazılarında üzüldüm hatta
Dostoyevsi kesinlikle okunmaya değer yazarlardan biri. Stefan Zweig onun için "Psikologların Psikoloğu" tanımını yapmış. Aytuğ Akdoğan ise onu "Edebiyatın Karanlık Dehası" olarak tanımlıyor. Eserlerinde korkmadan, cesurca kendiyle yüzleşen kahramanları var onun. Bu kolay bir şey değil. Hatta çoğumuzun yapamadığı, nadir
Sabahattin Ali'den okuduğum ikinci romandı. Kürk Mantolu Madonna'yı iki kez okudum ve ikisinde de aynı zevki aldım. Bu kitap da onun gibi çok akıcıydı. Hep ne olacak diye merak içinde okudum.
Kitaba adını veren konu ile başlamak istiyorum. Karakterimiz Ömer İstanbul'da felsefe bölümü öğrencisi. Etrafında bulunan ve arkadaşım deyip
