Kitap o kadar güzeldi ki şu an nasıl kelimelere dökeceğimi bilemiyorum..
Karakterlerden başlamam gerekirse hepsini ayrı ayrı çok sevdim, hepsi çok güzel yazılmıştı.. Tabii bazen Umut'a çokça sinir oldum ama onun da yaşadıkları onu çok yıpratmıştı.. Bu yüzden kızamıyorum Umut'a. Sadece Damla'nın bazı hareketleri bana oldukça itici gelmişti, itiraf etmem gerekirse..
Konusu zaten beni ayrı bir içine çekti kitabın.. Hele kitabın sonunda olan şey ağzımı açık bıraktı..
Yazarımızın yazım dili ve tarzını geliştirdiğini söylemezsem kendimi suçlu hissederim. Diğer kitapları olan Nar, Bal ve Kar kitaplarından çok daha iyi geçti duygu. Hatta ilk üç bölümde neredeyse ağlayacaktım.. O kadar güzel geçti ki duygu inanamadım.
Alıntılara doğruyu söylemem gerekirse epey düştüm.. Kitap genel olarak eğlenceli bir şekilde gitse ve bana bayağı kez kahkaha attırsa da bazı kısımları beni duygusal olarak etkiledi.. Kerem ve Umut sahnelerinin hemen hepsine resmen aşık oldum.
Kitapta hiçbir mantık hatası da gözüme çarpmadı ve bu kitabı daha da çok sevdirdi bana. Çünkü mantık hatası gördüğümde istemsizce kitaba olan sevgim azalıyor.
Oldukça akıcı ve sürükleyici bir kitaptı! Gece uyumayıp kitap okudum..
Kitabın kapağından da bir ufak bahsedeyim. Kitap kapağı da benim çok hoşuma gitti, güzel tasarlanmış olduğunu düşünüyorum. :)
Kitapta ciddi anlamda hiç ama hiç sıkılmamamdan da bir puan verecek olursam kitap benim için 10/10'luk bir kitaptı. Şimdi gidip ikinci kitabı da okumaya başlayacağım, umarım o da beklentimi karşılarrr.
Eline, yüreğine ve hayal gücüne sağlık Emre Gül!