Konuştuğum zamanları hatırlat bana kalbim.
Şiiri yanına yoldaş kıl. Anlatın bana.
Nasıl derdi bir vakit insanlar, "delirmişsin" diye
Onları bul çıkar. Gecenin ve gündüzün ve yağmurun eliyle koy burama, tozlanmış yıldızımı..
Yine eskisi gibi, yıllanmış kitaplar çevir, kırılmış kapakların arasında ülkeler berkiten bir şairin başağı ol.
Haydi açın kavonuzun kesif mavisini
İçinde turşular kuran elleri uzatın bana
Çakılmış hayaliyle meftun bir çivi parlasın
Şafağın peşi sıra.
Derdimi ula, ey kalbim
aşkın hatrına..