Kimsenin Annesi Olmamak
Kitap genel olarak annelerin çocukları olduktan sonraki pişmanlıklarını ele alıyor. Anneler, çocuklarını sevmelerine rağmen annelik görevleri ve sorumluluklarıyla başa çıkmakta zorlanan kadınların hikayelerini anlatıyor.
Kimisi hamile, kimisi torun sahibi olan kadınların annelikle ilgili düşüncelerine odaklanılmış. Ancak ben kitapta bazı beğenmediğim veya eksik gördüğüm noktaları fark ettim. Bu geniş bir konuyu sadece belirli bir bölgedeki Yahudi kadınlarla sınırlı ele almanın yanlış olduğunu düşünüyorum. Üstelik yazarın sosyolog olması durumu daha karmaşık hale getiriyor. Kitap, İsrail'de yaşayan Yahudi kadınları üzerinden yapılmış bir araştırmaya dayanıyor, ancak sadece 23 kadınla sınırlı bir örneklemle çalışılmış.
Yazarın katılımcılara kendi görüşlerini belirtmesi ise objektifliği sorgulanabilir kılıyor. Sonuç olarak, kitabı daha çok bir sosyoloji çalışması olarak değil, Yahudi kadınların annelikle ilgili pişmanlıkları üzerine yazılmış bir deneyim hikayesi olarak gördüm.
Geniş Özet
Tanrı'yı ve dinleri akademik bir çevrede konuşmak ne kadar mümkün ve doğrudur, bilemiyorum. Bilim bazı inanç temelleri üzerinde yükselmiş ve bunlar yıllar içinde birbirine öylesine kenetlenmiştir ki artık bunun dışında söylenen bir şey'in imkanına dair düşünmemek gerektiğine dair bir algı vardır.
Armstrong'un bir kaç eserini daha
Kitap otobiyografi tarzında yazılmış parça parça başlıklarla üstadın çocukluk ve gençlik yıllarını anlatmaktadır.
Kitabı üstadın hastalığı sebebiyle hastanede geçirdiği günlerde yazdığı anlaşılmaktadır. Kitabın en beğendiğim yeri her yeriydi desem abartmış olmam. Üstad yereceği veya öveceği zaman öyle etkili bir üslup kullanıyor ki hayran olmamak elde değil. Özellikle mürebbiyeliğini yapan köşkte görevli olan matmazeli tanıtırken ki üslubu beni benden aldı. Bu durumu diğer arkadaşlarla paylaşınca arkadaşlarda üstadın bu üslubuna hayranlık duydular. Kitap biyografi eseri olsa da üstadın fikirlerine de ara ara rastlanmaktadır. Örneğin Abdulhamid Han’ın tahtan indirilişinin yahudi suikastı olsuğunu savaşın da müsebbibinin bu olduğunu anlatmış ve Harf devriminden sonraki nesiller ile önceki nesiller arasında farkı betimlemiştir. Beğendiğim yerlerden biri de Erzurum da yaşadığı bir anı sebebiyle “Erzurumlu seciyesini sever oldum” demesi üstadın, bir hayli hoşuma gitti.
Okurken zevkle okuduğum bu kitabın ve tüm kitaplarının üstada ahirette sadaka-i cariye olmasını Cenab-ı Haktan niyaz ederim.
Çok sarsıcı ve sert bir kitap okudum. Etkisini içimde hissetmeye devam edeceğim.
Aslında ayrı yıllarda yazılarak basılan ve üçleme olan bu kitap, tek kitap olarak basılmış ve çok iyi olmuş.
Sıradaşı, olağanüstü zeki ikizler..
Claus ve Lucas..
Büyük Defter kısmında anlatıcı ikizler. Yer ve zaman belirtilmiyor. Ülkede Savaş ve bombardıman
Ateşten Gömleği Soyunmak İçin Ateşten Ölmek ve Ateşten Gülmek Gerek
*** Dikkat, kitap içeriği içerir!!!
Bir eseri yazarından ayırmak, tutmuş yoğurttan mayayı ve sütü geri kazanmakla iştigal olur. Artık istesem de ayıramam fakat soğumuş yoğurdu, ağız yakmayacak kadar ısıtıp yiyeceğim. Neyse ki yazar, eserinin sonunda veryansın marjımızı bir nebze daha genişletiyor. Önce yazara dair 18 küçük not aktarıp akabinde
Benliğindeki çatışmayı şiirlerine taşıyan şair İsmet Özel.
İkinci Yeni hareketinin olgun meyvelerini verdiği sırada dikkatleri üzerine çeken bağımsız bir şairdir İsmet Özel. Kendisinin dikkat çekme arzusu şiirlerine tevarüs eder ki son şiir kitabının ismini Of Not Being A Jew (Bir Yahudi Olmamak) olarak belirler. Kitabın adına baktığımız zaman içerisindeki tüm şiirlerle bir bağlantısı olduğunu
