Ülfet belâlı şey, fakat uzlet sıkıntılı,
Bilmem nasıl geçirmeliyim son beş on yılı?
İnsanlar anlaşıldı. Cihânın da sırrı yok,
Kalsaydı terkeşimde bugün tek bir altın ok
En tatlı bir hayâl için atmazdım ufkuma.
Dalsın yakında gözlerim artık son uykuma!
"Yalnız duyan yaşar" sözü, derler ki, doğrudur
"Yalnız duyan çeker" derim, en doğru söz budur.
Gördüm ve anladım yaşamak mâcerâsını,
Bâkiyse rûh eğer dilemezdim bekasını.
Hulyâsı kalmayınca hayâtın ne zevki var?
Bitsin, hayırlısıyla, bu beyhûde sonbahar!
Ölmek değildir ömrümüzün en fecî işi,
Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi.
O ki bir ihtişamlı dünyâya
Ses ve tel kudretiyle hâkimdi
Â'detâ benziyor mư'ammâya
Ulemâmız da bilmiyor kimdi
O eserler bugün define midir
Ebediyetde bir hazine midir
Bir bilen var mı nerdeler şimdi
Öyle bir mûsikîyi örten ölüm
Bir teselli bırakmaz insanda
Muhtemel görmüyor henüz gönlüm
Çok sa'atler geçince hicranda
Düşülür bir hayâle zevk alınır
Belki hâlâ o besteler çalınır
Gemiler geçmiyen bir ummanda