Gece vakti yine. Anılarımın bir film şeridi gibi gözlerimin önünden geçtiği saatler…
Kimi zaman birer ok halinde saplanıyor yüreğime.
Sırf acı çekmememiz için verilmiş olan "unutmak" gibi bir nimet, neden onları da alıp götürmüyor ki karanlıklara?
Neden karanlıklar uçsuz bucaksız derinliklerine gömmüyor onları?...