"- Bence siz bir papazdan bile daha çok inanıyorsunuz.
- Kime? Ona mı? Şimdi beni dinle. -Kirillov durdu; öfkeli, kımıltısız bakışları önündeydi. Şu yüce düşünceye kulak ver: Bir gün dünyanın orta yerine üç haç dikildi. Bu haçlardan birine gerili olanın o kadar güçlü bir inancı vardı ki, yanındaki haçta gerili olana 'Bugün benimle cennete gideceksin,' dedi. Gün batarken ikisi de öldü; ne cenneti gördüler, ne de yeniden dirilişi. Söylenen gerçekleşmedi. Kulağını aç: Bu adam, dünyanın en yüce varlığı, dünyanın varoluş nedeniydi. Dünya ve onun üzerindeki her şey, bu adam yoksa eğer bir çılgınlıktan başka bir şey değildir. Ondan önce de, ondan sonra da Onun gibisi olmadı; olamaz da; bir mucize bile var edemez onun gibisini. Zaten mucize de, bugüne dek onun gibi birinin olmaması ve bundan sonra da olamamasıdır. Doğa yasaları eğer Onu, kendi yarattığı mucizeyi bile esirgeyemeyip Onu yalanlar içinde yaşamak ve bir yalan uğruna ölmek zorunda bıraktıysa, o zaman tüm yeryüzü yalandan ve budalaca bir güldürüden, gezegenin tüm yasaları da şeytani bir vodvilden başka bir şey değil demektir. Bu durumda yaşamak neye yarar... ne uğruna yaşanacak? Hadi, yanıt ver de göreyim!"
Karanlığın Çağrısı Ya senden çok uzak olmalıydım Aramızda asilmaz engeller olması muhtemel Büyük dağlar,derin denizler olsun. Sana vermeyen güç yetmemeliydi Dikkatsizliğimin butun hincini uzaklıklara yukardaydım Dagda yanan bir çoban atesi gibi Gökte bir yıldız gibi Seni görmeli Seni yaşamalı ve senden çok uzaklarda olmalıydım Biliyorum güzelligin
Vücud ve iç
Vücud ve iç
Beden formuna ben dediği an.
Kendini yaşamdan ayırdı insan.
Vücudun yerine denilir mekan.
Form yaranmasına söylenir zaman.
Cisime göredir zaman ve mekan.
O,yoksa ne yer var,ne de ki,zaman.
"Son nefesim bu son defa yalan
Dünya gül bana
Yak diyorsun, yak ne varsa
Her şey son defa... "
Yalan dünya yalan dolan menfaatle yoğrulmuş;
Kim demiş ki eğri ağaç, gün geçtikçe doğrulmuş;
Doğru garip, eğri ağam paşam denmiş çağrılmış;
Yalın ayak, pantolon yırtık ben bu yola koyuldum.
Silkin şu mezellet tozu uçsun üzerinden
Bu dünya, bizim, savaş patlayınca bırakıp gittiğimiz dünya olamaz. Biz demek ki savaşa gitmedik, eski dünyamızdan çıkıp gittik.
Sonra, bir başka dünyaya, bize yabancı bir dünyaya savrulduk.
Dış görünüşün eskisine benzerliği yalan...
Alçakça bir oyuna geldik bizler, komutanım...
Düşmanlarımız bizimle eğleniyor?
Dayanılır mı buna... Dayanılır mı hiç?
Sayfa 85 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
"gitmek mi istiyorsun?
kanayacaksın,
kapıdan çıkacak cesareti bulana kadar
ve çıktığında
küçüğüm,
kalacaksın
yaraların iyileşene kadar
bu kısır döngü nefes aldığın sürece
"Dünya güzel mi ?.. Yok canım, düpedüz yalan bu!.. Bütün güzellik sevinç dolu olduğu sürece kendi yüreğimizden geliyor. Sevinç uçup gittiğinde dünya mezarlığa dönüyor."
Sayfa 132Kitabı okudu
DALGA
Mesut sanmak için kendimi
Ne kâğıt isterim, ne kalem;
Parmaklarımda cıgaram,
Dalar giderim mavisinden içeri
Karşımda duran resmin.
"Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. Hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim. Ve hiç bir zaman huzur ya da mutluluk vadetmedim. Sana ancak bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. Sana sunduğum tek gerçeklik savaşım. Ve sağlıklı olmak, gücünün yettiği kadarıyla, bu savaşımı kabul edip etmemekte özgür olmak demektir. Ben yalan şeyler vadetmem hiç. Kusursuz, güllük gülistanlık bir dünya masalı koca bir yalandır... Üstelik böyle bir dünya çok can sıkıcı bir yer olur."
Sayfa 112Kitabı okuyor
Seni tekrar yazabilecek kadar gücüm yok, vedama hoşgeldin
Hiç sevmediğimi düşünürdün her zaman bu yüzden mi boşverdin?
Sana verecek bir kalbim kalmadı, üzgünüm ellerim boş geldim
Herkes sağ çıkabilmiş bu bataklıktan, geriye bi' ben kaldım
Bir tek seninle konuşamadım ama bütün kağıtlara dert yandım
Aramıza ördüğün şu duvarlardan çiçekler açıyor görmen gerek
Sana anlatacak çok şeyim var ama her şeyden önce dönmen gerek
Dünya sandığın kadar masum değil, masallarda adil kazanır
Seni sensizken çok anlattım ama eğer gelirsen tarih yazarım
Aynı filmi tekrâr izlemeyecektim kalbime söz dinletemedim
Benim hayallerim çok kırıldı gel, ömrümüz de yalan olsun
Zarar vermişiz sevgimize, seni kendimden bile kıskanmışım
Yazdıklarım hiç geri getirmemiş, nefret etmişim hırslanmışım
Mayıs ayının yağmurları yağıyor, yine kendi başıma ıslanmışım
İçimde herkesten karanlığım, uzaklaş gökyüzü hep mi siyahtan?
Yeterki ahirette karşıma çık geçtiyse hakkım haram olsun
Yıllar çok şeyi değiştirebilir yazdıkların da silinebilirmiş
Bazen kalmayı çok istesen bile yüzüne bakmadan gidilebilirmiş
İnsanı aşk değil gurur yakarmış, ne garip ben gururu yaktım
İnan ki olmayışın bile sorun değil, ben seni sensizken sevdim
Eskisinden de hareketliyim ama mevzu sen olunca duruldum artık
Belki de son kez yazıyorum artık, sana bahsedemem yorulduğumdan
Güzel seven bütün insanlar yine yanlış kalplere kanacaklar...
Bu dünya için sıradan bir yalan olabilirsin. ama bеlki dе birisi için, onu hayata bağlayan tеk gеrçеksin!