Yazarın okuduğum ilk kitabı.
Ve kitabı sevdim, dili kesinlikle çok akıcı yazarın kendini okutturıyor. Ele aldığı masalı ismen bilmiyordum daha önce okuduğum kitaplarda görmüştüm ama detayını çok bilmiyordum, iyi ki de bilmiyormuşum. Okurken görme kesinlikle çok hoşuma gitti.
Mitoloji zaten ilgi alanım olduğu için kitaptaki mitolojik detaylar beni asla rahatsız etmedi. Kitabın o büyülü dünyasını sevdim ama ilk sayfalar biraz düz devam ediyor, zaten kitabın esas karakterleri sonradan dahil oluyor kitaba ilk başta kızımızın hayatını yaşantısını okuyoruz.
Serilda’nın Yalanlar ve Masal tanrısı tarafından kutsanmış olması, kurguya bence çok güzel uymuş. Ve anlattığı hikayelerin, kitabın sonunda sürpriz yaratması çok çok iyiydi. Biraz gıcık bir karakter gibi ama kendini okutturdu ve sevdirdi de.
Gild karakterini çok sevdim, ve çok üzüldüm onun için. Kendini, nerden geldiğini, geçmişini bilmemesi.. Serilda ile olan dialogları ve ona davranış çok tatlıydı.
Erlking’in yaptıklarının nereye dayanacağını ve neler olacağını merak ediyorum özellikle o sondan sonra daha da merak uyandırdı.
Kitabın çevirisi ise eh işte olmuş, daha doğrusu düzenlemesi kötü olmuş. Editor işini yapamamış bence.
Gurur ve Önyargı“sı için, “Bu kitabı okudum, tamam ama bana ne verdi? Hiç. Sanat yok sanat!“ diyen bir okur vardı. Görüşüne katılmıyorum tabii, ama açık sözlülüğünü beğenmiştim. Zira günümüzden oldukça farklı bir sosyal ve kültürel ortamda geçen dönem romanlarını okumak, hele edebi bir beklentiden ziyade
