"Dostum! Kardeşim! İnsanı dostluğun gücü kadar kahramanlaştıran başka bir şey var mıdır? Yüreğimize aşktan, sevgiden daha fazla işleyen bir şey bulabilir misin? Ve hakikat kadar övgüye layık başka bir kavram var mıdır?"
Eğit beni
Beni eğit
Okumadan evvel yüzünü
Hiç şiir okumadım ben
Ve buğday tenini keşfetmeden
Harabeydi bu dünya
Öğret bana kadın dilini
Ki ben
Bilmeme rağmen sevgiyi
Hiçbir şey bilmiyorum
Ezberlediğim halde halk şiirleri
Ezberlememişim hiçbir şey
İstediğim halde Çin’deki ilmi bile
Fakat Çinli kadınlar
Çay ikram ettiler yalnızca
Öğretmediler sevgiden bir şey
Eğit beni
Beni eğit
Aldığım diplomalar
Gördüğüm eğitim
Hepsi hayaldi
Nizar Kabbani
"Gerçek olmayan duyguların hüküm sürdüğü bir ilişkide söylenen tüm o abartılı sözler, ilahi şiirler ne kadar gerçekçidir ki! İnsan bir şiir ile eşini Tanrılar katına çıkarır, Afrodit'in ellerinden bir çiçek sunar; ama oysa yalnızca etkilemek içindir tüm bu renkli safsata. Belki o an içten gelerek söylenir; ancak öyle zamanlar gelir ki verilen tüm sözler, söylenen tüm hoş cümleler unutuluverir. Farkına varmışsındır ki bir ilişkiyi ayakta tutan yegâne şey sevgiden ziyade yalanlardır. Tabii bu yalanlar ögrenilene kadar sürer tüm bu mesut gösteri. Eğer iyi bir yalancıysan ve kendine saygın yoksa mutlu olacaksındır. Tam aksi olur ise ne olacağının zaten farkındasın."
Ölen sen değilsin biliyorum
Yalnızca içimdeki sende
Kıyılarına sığmayan o büyük sevgiden
Bir şeyler var kopup giden
Ve hiç geri gelmeyen
Duyulup sezilen
Ama bir türlü söylenemeyen
Bir şeyler
Ki durmadan kanıyor..