Gideceğimiz yolu hepimiz biliyoruz. Fakat yol uzadıkça ayrıldığımız âlem, bizi her günden biraz daha meşgul ediyor.
224 syf.
·
Not rated
Reader Follow Recommendations
En çok dayanamadığım da, benim, devinimsiz, eylemsiz kaldığım zamanlardaki halimdir - gün olur, hiçbir şey yapmak gelmez içimden; ya da: hiçbir şey yapmamak gelir -öyle, bir köşeye oturur, saatlerce, etrafıma bakınırım- seyrederim. Kafamda binbir türlü imge, tasarım, düşünce -öylesine, gelişigüzel- geçip durur; zaman da geçer ya, öyle -aldırmam...
Sayfa 45Kitabı okudu
Dünya, her bakımdan, ancak kurulmakla varolur: ona yönelmiş, onu kurmağa çalışan bir çaba yoksa, dünya da yoktur, olmaz.
Çünkü dünya, 'gerçek' ('somut', 'olgusal', 'maddi', vb.) denilen niteliğe ulaşmak için de, önce 'tinsel' -düşünsel- olarak kurulmak zorundadır: kur/ul/mak...
Sayfa 28Kitabı okudu
Ve ölüm, o gözüpek savaşçı
Bir yandan kendi büyüsüyle çizerken yazgısını
Yazar bir kelimelik tarihini de.
Sayfa 30Kitabı okudu
Durmadan ölüyorum yaşayabilmek için - belki de bütün psikanalizi tersine çevirmek gerek; yaşamın saçmalığı rüyalarınkinden kat kat fazla, ve zamanın hızı, tehlike getiriyor, başka değil. Bunca ses arasında duyulan, bir tehlike sireninin sesi; şu, herkes için çalan...
Bir yerden gelip bir yere gitmemek, asıl asılsızlık bu. Kendim hariç her şeye uzağım, ve çok kişiyi öldürdüm; kafam, cinayetlerle dolu.
Tüketmek gerek anlamları -ama üretmek ve tüketmek... Yok etmek -ama var edip sonra yok etmek... Güneşi suçluyorum -söndürmek gerek bu boş yangını.
Bana en uzak yerlerdeyim çoğu zaman sonsuz yaşamın içindeki düzelmeyen kambur... Benim gökyüzüm delinmedi; delinen, anlar ve zihnimin saydamlığı.
Sayfa 86Kitabı okudu
