Affınıza sığınırım biraz uzunca.. Ama kendi emeğim
Bi dünya hayal etmiştim ben içinde huzur olan. Mutluluğu arayışım ve ona olan inancım bitti. Aramayı bıraktım. Bulamıyorum nasılsa. Neye kavuşamıyorsam onu bırakma kararı aldım. Alınma.. Sen hariç. Huzuru bulmak için neye ihtiyacım var bilmiyorum.. Alınma, senden başka ne huzur verebilir bilmiyorum. E sende yoksun.. Başka şeylerde huzur arayışım
Bu kente yalnızlık çöktüğü zaman
Uykusunda bir kuş ölür ecelsiz
Alıpta başını gitmek istersin
Karanlık sokaklar kör sağır dilsiz
Ey sevda kuşanıp yollara düşen
Bilesin bu sevda dağlar dolanır
Yare ulaşmadan düşersen eğer
Yarına sesinin yankısı kalır
Gecenin ucunda gün aralanır
Yar sevdası ile bilek bilenir
Sızılı bir ırmak uğurlar seni
Su olup akarsın kır çiçeklenir
Merhaba arkadaşlar. Üzerinden kaç sene geçse de bendeki Harry Potter sevdası bitmeyecek. Ben de detaylı bir inceleme yapayım dedim Uzatmadan başlıyorum.
Bu yazıyı blogumdan aldım isteyen buradan devam edebilir, isteyen renkli bir yazı ile bloguma bakabilir.
Yorgunsun kadın
Suskunlugundan tanıdım seni
Pembe panjurlara
Çiçekli perdeler yerine...
Sofistik bir yalnizlik cekmişsin pencerene kadın.
Güneşi kenara çekip ayışığı büyütmüssün saksilarinda....
Yıldızlara şarkılar bestelemeyi sever olmuşsun Kırık dökük ışıklarla
En cok da en uzak yıldıza kırpmışsın gözlerini usulca..
Yorgun yasanmisliklara ince
MOR SÜMBÜLLÜ YILLAR
“Acıyla yüzleşmeyi ertelersen büyür, kalbini kendinden koruyacaksın.”
“Kendi dağlarıma sarılıyor kollarım. Yalnızlık ve hasret kokan. Sızlayan rüzgârlarla toz parçası gibi savruluyor içime yalnızlık. Kimse bilmez yalnızlık ne demek. Kendi kollarını göğsüne sarınca anlarsın ancak. Kendine ilaç olursun.”
“Gerçek aşk