Adil olan insan servet, para ve buna benzer iyi şeylerden sadece kendi payı kadarını alırken adil olmayan insan bunlardan kendi payına düşenden daha fazlasını alan insandır.
Öncelikle kitabı pek beğendiğimi söyleyemem. Kitabın içinde 2 adet öykü var. İlk öykünün adı "Güneşin Oğlu" diğer öykünün adı "Güneşin Tüyleri". İlk öyküyü o kadar sevmedim. Denize falan meraklı değilim o kadar. Fakat 2. öykü çok güzeldi. 2 öykü de David Grief'in maceralarını anlatıyor. Kitabı deniz macerası seviyorsanız tavsiye ederim. Sevmiyorsanız bu kitabı atlayın bence.
Spoiler Uyarısı!
Öncelikle kitabı çok beğendim bence herkes bir kere bile olsa
William Shakespeare okumalı özellikle de bu kitabı ayrı güzeldi.
Kitabın ana fikrini düşünecek olursak, kıskançlığın kötü bir şey olduğunu çıkarabiliriz.
Kitabın konusuna geçeyim ben şimdi.
Kitap, Othello adında bir beyin Desdemona'ya olan aşkını anlatıyor. Fakat bu aşk gerçek bir aşk değil. Çünkü Othello, Desdemona'ya inanmıyor. Ortada Desdemona'nın Othello'yu, Othello'nun yaveri olan Cassio ile aldattığı iftirası var. Bu iftirayı Othello'nun sancak çavuşu olan Iago adında biri ortaya atıyor. Othello ise buna inanıp Cassio'yu kıskanmaya başlıyor. Bu kıskançlık cinayete kadar gidiyor. Othello'nun karısına inanması gerekirdi. Fakat o inanmadı Iago'yu destekledi. Bu yüzden ortada gerçek bir aşk yok bence.
Kısacası kitap güzeldi herkesin okumasını tavsiye ediyorum. Buraya bir söz bırakarak gitmek istiyorum.
"Kıskançlık, ruhun çürümesidir."
Kitabı genel olarak beğendim. Franz Kafka'nın yazdığı küçük öykülerden oluşan bir kitap. Kitaptaki bazı öyküler çok etkileyici ve güzel olsa da bazı öykülerin de kötü olduğunu düşünüyorum. Kitapta bazı öykülerdeki otoriteler Franz Kafka'nın babasına benzetildiği için Kafka'yı daha iyi anlamak amacıyla okunabilir.