Yalvaç Ural
Onlar vahşi değillerdi
Küçücük çadırlarda yaşar
Halı dokuyu resim yapar
Boncuktan kolyeler takar
Dans ederlerdi
Siz inanmayın
General Kastır'ın sözlerine
Tom Braks'lara, Teksas'lara
Tom Miks'lere
Uluslarını savundular onlar
Vahşi değillerdi
Sayfa 143 - ÇınarKitabı okudu
Kitap Oku!
İlkokul öğretmenim kitap okumamızı,özellikle de 100 temel eseri okumamızı, isterdi.Bir gün,bir öğrencinin yazın çok kitap okuduğunu söylemişti.Ama öğretmenim de dahil olmak üzere çevremdekilerin hiçbiri "Şu yazarı oku,şu kitabı oku" demedi.Bazıları sadece "Oku." dedi,bazıları ise "100 temel eseri oku." dedi.Peki 100 temel eserde var mıydı Rıfat Ilgaz,Yalvaç Ural,Muzaffer İzgü,Zeynep Cemali...Yoktu elbet. Sadece Dünya Edebiyatı vardı.
Ayrıca kitap okumaktan daha önemli olmalıydı onu nasıl okuduğumuz.Kimse söylemedi bunu bana.Nasıl okuduğumun bir önemi yoktu.Sadece okumalıydım.Her gün birkaç kitap okuyup kitap okuma rekoru bile kırabilirdim.Ama ne anlamı olacaktı ki kitaba nasıl yaklaşacağımı bilmeden veya hiçbir şey anlamadan okuyunca onlarca kitabı!
Belki kitap okumak veya okumamak da bir meseledir.Ama asıl mesele okumayı bilmektir,okuduğunu gerçekten anlayabilmektir.
"...Bir gün hayvanlar kendileriyle ilgili gülmece öyküleri yazan La Fonten'i ormanda yakaladılar. Ve onu doğruca götürüp yargılamak için orman mahkemesine çıkardılar..."
Sayfa 7 - Marsık Kitap
"...Aslan yargıçtı.Sordu:"La Fonten, ne istiyorsun bizlerden? Neden bizleri iyiler kötüler,aptallar akıllılar,güzeller çirkinler,tembeller çalışkanlar,diye; ikiye bölüp birbirimize düşürüyorsun?..."
Sayfa 9 - Marsık Kitap
Okumak genel anlamda harika şey. Kitap okumakta öyle. Dergi okumak daha bir başka. Küçüklüğümden bu yana dergilere ayrı bir ilgim var. Hatta şöyle anlatayım; her cuma yeni sayısı gelen Miço dergisi vardı. Bakkal tanıdık olduğu için babama ayırttırırdım ve her pazar gazete ekmek almaya gittiğimizde alırdık o dergiyi. İçinden bazen plastik oyuncak benzeri şeyler, yapbozlar vs birşeyler çıkardı. Bulmaca çözerdim, karikatürleri okurdum, bilmeceleri bizimkilere sorardım falan. Bir daha ki pazar gelene kadar canım sıkıldıkça açıp okurdum tekrar tekrar. Yalvaç abi vardı bir de. Yalvaç Ural. Hey gidi günler...