Bir ormanda yaşayan aslan, mavi eşek, karga , ayı,fil, kaplumbağa, timsah , zürafa.. gibi hayvanlar var. Kitabın başında birkaç hayvan Kurşun Asker’le tanışıyor. Onun hikayesine gönderme yapıyor yazar. Kurşun Asker’ i okumayanların anlamayacağı bir bölüm.
Daha sonra ormandaki hayvanlar aslanın horlamasından rahatsız olup tahta eşek içine gizlenerek korkuturlar. Aslan ve yalakacısı çakal da korkuyla gece ormandan kaçar ama gündüz gelip işin aslını öğrenirler. Bunun üzerine aslan, tahta eşeği suya düşürür ki hepsi ölsün. O da onlardan kurtulsun. Aslanın planı tutmaz, kendi suya düşer. Onu, mavi eşek kurtarır.
Yazar Çizer, aslan ve diğer hayvanlarla kitap boyunca konuşuyor gibi. Bir ara yazar çizer aslan için sürekli uyuyan kedigil diye yazınca aslan buna itiraz ediyor. Kendini kedigillerden saymıyor. Hatta maymunu da evrim teorisiyle yazara benzetiyor. Aslan kendisine kanıt ararken yine horul horul uyuyor.
Kitap fabl gibi yazılsa da fablın özelliklerinden öğüt verici olmaması, güzel bitmemesi gibi nedenlerden ayrılıyor. Kitapta bir bütünlük de yok. Neyi öğretmeyi amaçlamış havada kalıyor.
