Cenaze törenlerini
Sevmez kediler,
Bu yüzden or'da, bur'da
Rastlanmaz ölülerine.
Anlayınca öleceklerini
Kaybolurlar ortalıktan,
Üzmek istemezler sahiplerini.
Ve böyle gösterirler hep,
Evlerden daha çok
Evdekileri sevdiklerini.
Bir çırpıda okuyabileceğiniz eşsiz bir eser. Yalvaç Ural’ın muhteşem üslubu alıp götürüyor sizi Anadolu’nun dört bir yanına. Coğrafyamızın eşsiz söylenceleri, efsaneleri üzerine yazılmış bu kitabı mutlaka okuyun.
Kedi kedi gibiydi
Köpek, köpek.
İnsan, insan gibi.
Kedi kedi gibiydi
Köpek biraz köpek Biraz insan.
İnsan, insan gibi.
Kedi, kedi gibiydi
Köpek insan
İnsan hem insan Hem köpek gibi.
Kedi tedirgindi.
Köpek umarsız.
İnsan köpekti,
Köpek kimliksiz.
Kedi nankördü.
Çekti gitti.
İstanbullu bir kediyim ben.
Sirenlerden gelen
Soyum var.
Bu yüzden,
Çok severim balıkları.
Bir çocuklardan,
Bir de martılardan korkarım.
Ama yine de oturup her akşamüstü
Karadeniz fenerinin kıyıcığına,
Beklerim,
Altın postu getirecek
Argos gemisinin
Tayfalarını.
Günaydın arkadaşlar. Bugün hep beraber yaşadığımız, milletçe ortak olarak düşündüğümüz, yarın nasılsa barışırız diyenlerin uyuduğu ve çoğunun uyanamadığı acı dolu bir gecenin yıl dönümü. Sabahı olmayan, yeri dolmayan, silinmeyen hatıraların ve unutulmayan acıların günü. Bu süreçte ne yazık ki yaşanan felaketi anmaktan ziyade adeta hatırlatmak
"Biz insanlar da koçlar gibi değil miyiz?
Kızıp da sesimizi çıkaramadığımız
Birine olan öfkemizi,
Hep ya bizden güçsüzlerden
Ya da nazımızın geçtiği
Sevdiklerimizden çıkarmaz mıyız?"