ezelde kendisine ayırdığı kısmeti
Yüce Allah (celle celâlüh) istemeyi ihsana ve ikrama sebep kılmıştır. Allah (celle celâlüh) kula ihsanda bulunmak dilerse kendisine istek kapılarını açar, kul istekte bulununca ezelde kendisine ayırdığı kısmeti bağışlar. İşte yalvarış bağışın sebebidir; ekmek ekine, ilaç sağlığa, evlenmek çocuğa sebep olduğu gibi.
Sayfa 287
Yalvarış
Ya Râb bu hasrete can dayanmıyor;
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Her adımda bir engel var, salmıyor,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun.
Mümkün mü bu yolda maksuda ermek?
Mümkün mü sılada dost yüzü görmek?
Âşıka ar gelir geriye dönmek;
"Bekleme." Ellerim saçlarına gitti. "Becer beni. Aletininiçimde olmasına ihtiyacım var ..."
Beni döndürdü ve yüzüstü yatağa dayadı, sonra da bir elini kürek kemiklerimin arasına bastırıp diğeriyle kapri pantolonumun arka fermuarına uzandı. Fermuara asılıp yırttı ve pamuklu kumaşı parçaladı.
İyisin değil mi?" dedi hırlar gibi; açılan yerden elini sokmuş kaba etimi avuçluyordu.
"Evet. Tanrım, evet ... " Bunu o da biliyordu ama yine de soruyordu. Kontrolün bende olduğunu, ona izin verenin ben olduğumu bana hatırlatmayı asla unutmuyordu.Bir elini saçlarıma dolayıp öbür eliyle paramparça olmuş pantolonumu dizlerime indirdi. Hoyrattı, sabırsızdı.
G-stringimin lastiğini tutup çekti, lastik önce tenime gömülüp sonra da koptu.
Elini bağlı bacaklarımın arasına sokup cinsel organımı
avuçladı. Sırtım geriye büküldü, vücudum titriyordu.
"Tanrım, ıslaksın." Bir parmağını içime soktu. Çıkardı. İkiparmağını soktu. "Aletim o kadar sert ki senin için."
Hassas dokular içime dalan parmaklarını kavrıyordu. Geri çekti parmaklarını, klitorisimi dairesel hareketlerle ovalamaya başladı. İhtiyacım olan zevkin peşinde, parmak uçlarına bastırdım kendimi; hafif yalvarış sesleri dökülüyordu boğazımdan.
Umut ve yalvarış dolu gözlerini gözlerimden ayırmıyordu.
Bir yalvarış kırıntısı olmalı
Duyanı olmayan, Allahtan başka
