Bir kişisel gelişim kitabını sevebileceğimi pek düşünmezdim doğrusu. Daha önceki birkaç deneyimim yarım bırakmakla sonuçlanmıştı. Fakat bu kitabı sevdim. Atomik Alışkanlıklar’ı okumaktaki asıl gayem kötü bir alışkanlığımdan kurtulmaktı aslında ama buna pek katkısı olduğunu söyleyemeyeceğim( bazı küçük püf noktalar var, daha önce zaten denediğim şeylerdi)
Bu kötü alışkanlığıma bir faydası dokunmasa da farklı şeyler kattığını kesinlikle söyleyebilirim. Birçoğumuz bir şeyi yaparken en iyisi olsun, mükemmel yapalım ya da hiç yapmayalım deriz ya. İşte bu konuda ne kadar yanlış düşündüğümü gösterdi mesela. Küçük de olsa, kötü de olsa yap, yeter ki yap, bir adım at, ufacık bir adım…
Ayrıca sonuç değil, sürecin önemli olduğu kanaati. Süreci alışkanlık haline getirip, keyifli kılarsan zaten sonuca ulaşmış buluyorsun kendini.