Sen yaşamaya and içen
Yüreğinde yıllar yılı sakladığın yangın ile
Bu ne tutkulu bir aşk ne de bağlı bir sevda
Sen kendinden kaçıp gittin
Soruyorlar nerdesin, hangi rüya âleminde
Sen sadece yaşıyorsun içindeki alev ile
Şimdilerde koca şehir bile taşımaz oldu yükünü
Hırçındın ya hani sen, gençlik çağının kanı vardı darlarında
Sorardın, sorardın kafanda dönen her soruyu
Şimdilerde anlar oldun,
Alnladıça yanar oldun, yandıkça pişman
Artık şahitsin her soru ve olaya,
Dokunmadan sorunlara ve olaylara
Yanlızca şahit sadece şahit.
Bu kör devinimin içinde,
Yanlız ve yanlızca kendine şahit
Bu günlerde ne yakmaya hevesin var gemileri,
Ne de koca şehrin kalabalığını
İçinde bir ses var seni kalbimden ve aklından tutveren.
Sus diyor susmak anlatır ve anlamlandırır.
Anlın secdeye varınca anlıyorsun
Bir yerde şahit olmak da yetmiyor
Geçmişe dönüyorsun sancılar içinde
Sen yakmıştın kendi hayatını kendi ellerinle
Şahit olmadan, anlamadan anlamlandırmadan.
(RUMEYSA MEŞE)