"Yalnızlıkla beslenen biriydim; yalnızlığımı alırsanız yemeğimi ve suyumu almış kadar olursunuz. Yalnız kalamadığım her gün gücümden bir şeyler alıp götürür. Bununla övünmüyorum ama önemliydi benim için. Odanın karanlığı güneşti bana."
Cehenneme Kışı Getiren Cesur Ölü
Ah o kendi kendini hayattan çekenler yok mu
Ne büyük saygı duyarım her birine
Kendi kendinin celladı olup, intihar eden
Bunu bir seçim hakkı olarak kullanan
Varlıktan yokluğa geçenler
Sayfa 54Kitabı okudu
Yalnızlığına iyi bak, sahip çık. Kaç kişinin emeği var onda kimbilir.
“Seni son kez gördüğümde omuzların ağlıyordu, bilirsin çabuk tanırım ağlayan omuzları... Ama yalnızlığımı seninle harcadığım için pişmandım hâlâ, öfkeliydim biraz da... Sen yine geçip gittin yanımdan, daha önce hiç hayatıma uğramamış yabancı biri gibi. Yüzüne bile bakmadım, omuzlarının üzerinden gökyüzüne çevirdim gözlerimi...
Çünkü sular kesik, ellerim kirli, bahanem çok...
Kayıp eşya odasında kalbini bile aradığım biriyle en çok ne yaşayabilirim ki dedim içimden.
Bir kalp kaç kere kırılıp iyileşir, bir bakış kaç kere hatırlanıp unutulur, bir yalan kaç kez söylenir ve en çok kaç kez affolur?
Demek ki her hikâye, bitmeden önce kendini gerçekten tamamlıyor.
Su bile kırılıp iki ayrı yerden akmaya başlıyor insanın yanaklarından bazen...
Herkes kendi vedasını işte o zaman anlıyor.
Aşk için yazdıklarım bitti...
Şimdi kir göstermeyen bir sözcüğün, kendisiyle yüzleşme vaktidir.
Ve aşkta tüm lekeler, ancak hikâyenin ilk cümlesinde havada asılı duran o hisle baştan sona temizlenir...”
ÖNCELEYİN
Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda
Sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar
Sonra yüzün onun ardından gözlerin dudakların
Sonra her şey çıkıp geldi
Bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde
Sen çıkardın utancını duvara astın
Ben masanın üstüne kodum kuralları
Her şey işte böyle oldu önce
EN (K)OLAYI
.......
Aralanmaz kapıları her açtığımda;
Kuş sürüleri görüyorum sıkça, kuş sürüleri...
Yalnızlığımla sohbette her defasında;
Tasfiyeler içinden, tavsiyeler alıyorum.
Kendimle yaptığım söyleşilerde;
İsmini sayıklıyorum...
İtiraflar alıyorum;
Artık kendimi bile sevmiyorum, senin kadar...
Bunu biliyor muydun?
Diyorum kendi kendime....
Hayatı hiçlikle avutuyorum, hiçliğime sığınarak...
(H)içe yormak,
Bağlamak (h)iç (h)içe her şeyi
Her şeyi
(H)iç yerine koymak en kolayı..
...
(K)olaydır, enlerim var benim....
N.K.(Feryad-ı naz)
EN (K)OLAYI
.......
Aralanmaz kapıları her açtığımda;
Kuş sürüleri görüyorum sıkça, kuş sürüleri...
Yalnızlığımla sohbette her defasında;
Tasfiyeler içinden, tavsiyeler alıyorum.
Kendimle yaptığım söyleşilerde;
İsmini sayıklıyorum...
İtiraflar alıyorum;
Artık kendimi bile sevmiyorum, senin kadar...
Bunu biliyor muydun?
Diyorum kendi kendime....
Hayatı hiçlikle avutuyorum, hiçliğime sığınarak...
(H)içe yormak,
Bağlamak (h)iç (h)içe her şeyi
Her şeyi
(H)iç yerine koymak en kolayı..
...
(K)olaydır, enlerim var benim....
N.K.(Feryad-ı naz)
YAZILMIŞ ŞİİR
Adına yasak dediğin günahlarınla yüzleşme zamanı,
An kısır, bereketsiz topraklar gibi çorak yüreğin...
Toy kısrağın kıvraklığında yelesi uzun günler,
Papatyanın ince kıvrımlarından yolunu bulup geçer mi geçer.
Soğuk pınarların soğuk yüzlerinden, bi avuç su içmesi vardı,
Serinletmesi için aklının en us
Küçümencik Hünerler
Benim de hünerlerim var
Kimseninkine benzemez
Benim de hünerlerim var
Küçücük küçümencik
Ne Para eder ne geindirir beni
Ne de kimseler ilgi duyar
En dar yerleri genişletirim ki
Dünyadan geniş
Ölüm hücrelerini uzaylaştırırım ki
Gezegenlere özgürdür geçiş
Zindanları aydınlığa boyarım ki
Pırıltısından gözler kamaşır
Kelepçelerimi kanatlaştırım ki
Uçmaklara yaraşır
Yalnızlığımı kalabalıklaştırırım ki
Alanlara sığmaz
Sevdiğim kadını güzelleştiririm ki
Öyle güzel dünyada olmaz...
Sayfa 89Kitabı okudu
