"En basit sosyal durumları bile benim için sorun haline getiren berbat bir utangaçlığım var. Konuşmaya çekiniyorum. Bu çekingenlik, yalnızlığımı daha da artırıyor."
Omuzuna dökülen saçlarını her arkaya atışında
Yalnızlığına kanat takmış gibi olurdu birden
Yalnızlık ve kanat... ne saçma
SÖYLEMEDİKLERİMİ İŞİTİN LÜTFEN
Bana aldanmayın!
Yüzüm bir maskedir,
Sizi aldatmasın.
Binlerce maskem var,
Çıkarmaya korktuğum,
Herşey dışta düzgün ve cilalı,
Hiç yıpranmayan, her zaman saklayan
O maske! ..
Altta ne güven, ne de rahatlık...
Altta,
Karışıklık, korku ve yalnızlık içinde bocalayan
Gerçek ben! ..
Ama saklarım bu gerçeği savunuculukla
Kimsenin bilmesini istemem
Zayıf taraflarımı düşündükçe,
Titrer ve sararırım...
Ve başkaları görürse iç dünyamı...
Gerçek beni ve yalnızlığımı!
Sayfa 70 - Remzi Kitabevi
Kitaplar
Kitaplar her yerde, her zaman elimin altındadır. Hayatım boyunca yanı başımdadır. Kitaplar yaşlılığımda ve yalnızlığımda oyalar beni. Sıkıntılı bir serseriliğin baskısından kurtarır, hoşlanmadığım kişilerin havasından dilediğim zaman ayırır. Acılarımı törpüler.
Kitaplar iyi ki varlar
Kitaplar yaşlılığımda ve yalnızlığımda avuturlar beni. Sıkıntılı bir avareliğin baskısından kurtarır, hoşlanmadığım kişilerin havasından dilediğim zaman ayırıverirler beni. Fazla ağır basmadıkları, gücümü aşmadıkları zaman acılarımı törpülerler. Rahatımı kaçıran bir saplantıyı başımdan atmak için kitaplara başvurmaktan iyisi yoktur; hemen beni kendilerine çeker, içimdekinden uzaklaştırırlar. Öyleyken, onları yalnız daha gerçek, daha canlı, daha doğal rahatlıklar bulamadığım zaman aramama hiç de kızmaz, her zaman aynı yüzle karşılarlar beni.
Her insan evinin yalnızlığına gömülmüşken insanlığı büyük bir aşkla sever. Dışarı çıkar çıkmaz, konuşan ve yürüyen insanlarla, Petrus ve Yehuda'yla temas kurar kurmaz aşk, yerini küçümsemeye veya nefrete bırakır.
Sayfa 214Kitabı okuyor
Her bilgi yalnızlığımı artırıyor.
Sayfa 15Kitabı okudu
Halk yalnız başına, yani kendi yalnızlığına çekilmiş, kendi haline terk edilmiş, manevi olarak kimse destek vermiyor.. Safdilin biri etrafına bakınıyor ve birden sadece vurguncunun, toprak ağasının iyi yaşadığını anlıyor, her şey adeta onlar için kurulmuş, "Ben niye vurguncu olmayayım?" diye düşünüyor ve oluyor.
Sayfa 1175 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Gel karanlığıma korkma; yıldızlarım var
Karanlığım kadar büyüktür yıldızlarım
Gel yalnızlığıma, yalnız kalsın acıların
