Lyon’da Düğün
50 sayfadan oluşan bu kısa kitap Lyon’da Düğün, İki Yalnız İnsan, Wondrak isimli 3 öyküden oluşuyor. Ben bu 3 öyküyü de beğendim açıkçası kısa olmasına rağmen okurken bende yoğun tatlar bıraktı. Kısacık olmalarına rağmen 3 öykü de bittikten sonra bende melankolik bir his yarattığını söyleyebilirim (sonuçta yazarımız Zweig). Öncelikle kitap adını da aldığı Lyon’da Düğün ile başlıyor. Fransız Devrimi sırasında yaşanan kargaşa ve zulüm günlerinde ölüme yaklaşan insanlara umut veren bir aşkın hikayesi. Kadın karakterimiz sevdiği adamın öldüğünü düşünüp hayata karşı umudunu yitirmişken, kurşuna dizilmeyi bekleyen devrimcilerin toplandığı hapishanede tuhaf bir karşılaşma meydana gelir..Zaten çok kısa olan bu hikayede devamını paylaşarak spoiler vermeyim İkinci hikaye olan İki Yalnız İnsan 5 sayfa gibi kısacık bir hikaye.. Yıllardır yaşadıkları çevre tarafından kusurlu hissettirilen biraz da dışlanmış iki insan birbirlerine içlerini dökerken farkında olmadan birbirlerinin yalnızlığına son veriyorlar.. Son hikaye olan Wondrak ise yazarın savaş karşıtı yapıtlarından biri. Küçük bir kentte yaşayan Ruzena Sedlak isimli karakter yaşadığı bölgedeki insanların çirkinliğiyle alayına maruz kalır. Fazla akıllı ve duyarlı olmayan Ruzena insanlardan uzak bir orman evinde tek başına hayatını sürdürmeye başlar. Bir gün ormanda tecavüze uğrar ve doğurduğu çocukla hayata tutunmaya çalışır. Fakat bu süreçte her şeyi yaptığı oğlunun kendinden ayrılmasına izin vermez.Şehirdeki okula gitmesine bile zar zor ikna olmuşken Birinci Dünya Savaşı patlak verir ve oğlunu ondan alarak koparmaları söz konusudur…
Kitabı kesinlikle hiçbir okura tavsiye etmiyorum. Neden diye soracaksınızdır, açıklayayım. Kitap kesinlikle okurda yanlış izlenimler bırakan satır aralarında halen daha kesinliği kabul görmemiş ve görmesi de pek mümkün olmayan yanlı bir dil kullanılıyor. Olaylar ve örgüler gerçeğin çarpıtılarak mistikleştirilmesiyle oluşuyor.
Kitaptan
"İkimiz de ailemizi, yaşadığımız ülkeyi bırakmak zorunda kalmıştık. Sanki birbirine âşık olsunlar diye yaşadığı topraklardan binlerce kilometre uzağa üfürülmüş iki insandık. Hayat bazen pervasızca alıyor, sonra da cömertçe veriyordu."
İki yaralı genç: Perin ve Farid... İkisi de Doğulu, Perin Türkiyeli, Farid İran... İkisi de darbe
Edebi-felsefe: dinlenerek ve Sonsözüyle okuyun
Blanchot 'ın 1941'de yayımlanan bu ilk kitabı; etkilendiği #kafka ve arkadaşı #georgesbataille 'den izler taşır. Kafka gibi süregelen yalnızlığı onu toplumdan gizli (#harperlee benzeri) yaşamaya iter.
3 bölüme ayrılan kitabın ilkinde,anlatının kendisi (özü korunarak kısaltılan ikinci versiyonu da var), ikincisinde büyük bir edebiyat kuramcısı olarak anılan yazarın 'edebiyat ve ölüm hakkı' denemesi, sonunda da #jeanstarobinski 'nin bu roman üzerine yazdığı okuma denemesi var. Orijinalini bilmem ancak bu deneme, eseri anlamlandırmanız adına çok yararlı olmuş zira tüm sorgulamalar arasında kaybolmuş yönünüzü bulmanıza çok faydalı oluyor.
Anlaşılması zor ilk bölümde, (ki okuma denemesinden yardım alarak yazıyorum) Thomas okyanusun kıyısından ayrılır, yüzerek uzaklaşır, bir dizi başkalaşım geçirir ve kıyının bir başka noktasına döner. Daha sonra Anne ile tanışır başka bir biçemde ve Anne ölünce, zaten varoluşunu derinlerinde dolaşıp hiçliğini sorgulayan Thomas, sesli düşünceler arasında (gizemli bir boyut da olabilir bu) tekrar başında 'dünyanın kör ve düşman maddesi' dediği denizine (yalnızlığına) döner, başkalaşır ve farklı özümsediği hayata denizin başka bir yerinden çıkarak akar. Karakterin yenilendiği kaynak, başka bir varoluş tarzı gibidir ve tüm sınırların aşılması olgusu ile iç içedir. Kimi yerlerde görülebilen mini çelişkiler ve sürekli sorgulama hali, #hegel 'e takmış bir yazarın tümcelerine yansıması ile pek doğal doğrusu.
Fransız edebiyatının verdiği eserlerle bu esrarengiz yazarını okurken anlayabilmek zor olabilir, üzerine düşmek ve tekrar gerektiriyor...
55 syf.
10/10 puan verdi
Ona ilk inanan El Mitra aşkı sordu, evliliği sordu, bebeği göğsünde kadın çocukları, zengin adam vermeyi, hancı yemeyi içmeyi, çiftçi çalışmayı, bir kadın sevinç ve kederi, duvarcı evleri, dokumacı giysileri, tacir almayı ve satmayı, yargıç suç ve cezayı, hukukçu yasaları, hatip özgürlüğü, bir rahibe akıl ve tutkuyu, bir kadın acıyı, bir adam kendini bilmeyi, öğretmen öğretmeyi, bir genç dostluğu, âlim konuşmayı, gökbilimci zamanı, bir yaşlı iyiyi ve kötüyü, bir rahibe duayı, kenti yılda bir kez ziyaret eden münzevi çileci hazzı, şair güzelliği, yaşlı rahip dini ve en son El Mitra herkes adına ölümü sordu. Ermiş'in vedası ise her şeyin özeti oldu: "Sizler şarkılar söylediniz bana yalnızlığımda ve ben özlemlerinizden bir kule yaptım gökyüzünde."
Bir kaç saat önce bitirdiğim bu güzel eserin yorumuyla geldim.
-su verdi bana...
Quadsimado’nun unutulmaz sözüyle başlamak istiyorum yorumuma.
Okuyabileceğiniz güzel kitaplardandır Notre Dame’ın Kamburu! Hepimizin çocukluğundan da hatırlayacağı hatta çizgi filmlere ve filmlere konu olan bir kitap... Dönemin Paris mimarisi hakkında bolca bilgi de
