Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Dönüşen kim?
Dönüşüm! Bu neyin dönüşümüydü. Gregor'un bir sabah ansızın böceğe dönüşmesi miydi, yoksa insanların bakışının değişip Gregor'u böcek olarak görmesi miydi? Evet bence de sorun insanların bakışının değişmesiydi, peki bu nasıl olabiliyor benim aklım almadı. Her sabah sevmediği bir işe gidiyor, sürekli değişen samimiyetsiz insan ilişkilerine tanık olmak zorunda kalıyordu. Bu yaşadığı sinir stresin sebebinin hepsi para kazanıp ailesine bakmak, onları mutlu etmekti. Sizce böyle bir insan ödüllendirilmek yerine neden bir böcek olarak uyandırıldı? Toplumda çoğunluk A diyorsa siz B dediğiniz takdirde böcek olursunuz. Gregor hayatın monotonluğunu , insanların genel emellerinin kendilerinin çıkarları olduğunu anlayan ve gören B diyen azınlık gruptandı. Yıllar boyu işinde disiplinli kişiliğini koruyan, sorumluluklarını bilen bir insandı.Dönüşüme kadar her gün işe kesintisiz gitti. Sonra ne oldu, böcek olarak uyandı ve yavaş yavaş toplumdan uzaklaştırıp bir köşeye itilmeye başlandı. İlk olarak işe sadece bir gün gelemediği için işinden atıldı, sonra ise önce babası sonra annesi ve en sonda kardeşi tarafından itilip yalnızlığına terk edildi. Neden böyle oldu o kadar iyiliğin karşılığı bu mu olmalıydı kısmına geçersek, o artık hiçbir işe yaramayan bakıma muhtaç bir böcekti, ne ailesine para verebiliyor ne kendisine bakabiliyordu. Kısaca iyilik eden iyilik bulur demişler, ama o söz tam olarak öyle değil iyilik eden iyilik ettiği zaman dahilinde iyilik bulur.
Okusam mı diye düşünen varsa düşünmesin okusun
Uzun zamandır okumak istediğim, merak ettiğim bir kitaptı. Bir sahafçıda rastladım. Kitapların nasiple okunduğunu ve okunması gereken zamanda (yani aslında ihtiyacımız olduğu zamanlarda) yanımızda olduklarına inanıyorum.
Bu kitap işte tam o inandığım kitaplardan biriydi.
O kadar samimi o kadar güzel bir dili var ki. Okurken sarıp, sarmalanıyor, sanki çok sevdiğiniz ve sevildiğinizden emin olduğunuz şefkatli bir dostunuzla muhabbet ediyormuş hissine kapılıyorsunuz.
Ali Ural zaman zaman harika sorular soruyor. Zaman zaman da insanın kendiyle yüzleşmesini sağlıyor. Yalnızlığımı derin düşüncelerimi bölüp yerine huzur bırakan bir kitaptı benim için.
İyi ki okumuşum. Posta kutusundaki mızıka iyi ki karşıma çıktın.
Kalbim sizi selamlar, ey güzel ağaçlar...
Spoiler içerir.
“hiçbir şey daha kutsal, hiçbir şey daha mükemmel değildir güzel, güçlü bir ağaçtan”
Kitabın neleri içerdiği konusu önceki incelemelerde ele alınmış zaten. Ben daha çok bana hissettirdikleri ve Hesse üzerine yazmayı tercih ettim.
Hesse küçük bir çocukken, annesi bahçelerinde türlü türlü çiçekler yetiştirirmiş. Ne o çiçekleri ne
Kitap insanın akıllılık ve delilik sınırlarında bulunduğunu anlatıyor. Koğuştaki şartların zorluğu ile akıllı insanın bile çıldıracağını konuşacak kimseyi bulamayıp kendi yalnızlığına çekilmesi ve derin sorgulamalar yapıyor baş karakterimiz İvan Dmitriç . Yazar satırlarıyla ne için var olduğumuzu var oluşun anlamını bulmaya çalışırken düzenin bozukluğu, adaletsizlik , hırsızlıklara göz yumma gibi konulara dikkat çekiyor. Haksızlığa gelemeyen ama anlaşılamayınca da toplumdan nefretle kaçarak dile getirildiği yakarışları içeriyor. Kitabın arka kapağında Lenin' in okurken bu koğuşa kapılmış gibi hissettim demesi de ne kadar çarpıcı ve etkili olduğunun izlerini gözler önüne seriyor. Şu alıntı ise kitaptan en çok sevdiğim kısımdı: -İnsanın huzuru dışarıda değil, içindedir.
- Nasıl yani?
- Sıradan insan iyiyi, kötüyü dışarıdan bekler. Düşünen insan ise kendinde bulur. Son derece güzel bir kitaptı. Okunması gereken klasiklerden biri.
öncelikle bu güzel şiir kitabını bana hediye eden arkadaşım Esra'ya çok teşekkür ederim.
i.hizliresim.com/moABjP.png
"aşkın ve kavganın şairi" sıfatını en çok hak edenlerden biriyken, bu derece yalın ve adam gibi yaşamışken, "sanki hakettiğini alamadan sessizce gidivermiş" hissidir, herhalde içime
3 senedir beklettiğim gospodinov'un doğal roman'ı beklediğim gibi güzel değildi açıkçası. hüznün fiziği'ni daha çok sevmiştim. gospodinov'u genel olarak severim, kıvrak biçemini ve özcü hikayelerini beğenerek okuyorum. doğal romanda postmodern ilişkilerin tekinsiz yalnızlığına bakıyor. kitap çoğunlukla akışı sarsmayan bölük pörçük zamanlardan oluşuyor haliyle dağınık. dünyayı ve yaşantıyı dikkat ile izleyen bir göz ne kadar derinlemesine bakabilir? her şeye kendince ve kıymetiyle yorumluyor.
Siyah Gözler
Kitaba merakım mesleğimden kaynaklı. Merak ettiğim bir yazardı Cemil Süleyman. “Siyah Gözler”in yazarı olarak tanınır. Fecri Ati çıkışlı Servet-i fünun etkili kalemlerden. Açıkçası döneme göre sade bir anlatımı var. Psikolojik tahlilleri bol bol serpiştirmiş esere. Dönemine bakarsak en çok satan eserlerden ama şu an bir Cemil Süleyman alıp okuyayım demeyiz tabii:)
Kitapta o yıllardaki ahlak baskısı “elalem ne der?” düşüncesi yalnız dul bir kadın üzerinden aktarılıyor. Ama güncel bir yorum yapmak istiyorum. Yazar daha çok kadının dünyasına ve yalnızlığına yoğunlaşmış ve taraflı bir tutumu var. Ben daha çok “delikanlı” olarak adı geçen genç adamın iç dünyasını merak ettim. Kadın tam bir saplantılı aşık uzak durulması gereken dişil olan her şeyini kaybetmiş özgüvenden yoksun bir tip. Sürekli bir eksiklik duygusu… Bu durumu da toplum baskısına bağlamaya çalışıyor ama günümüzde biz buna güçsüz ya da gücünü keşfetmemiş kadın diyoruz:)
Çarpıcı bir son da sizi bekliyor diyerek merak uyandırayım. İyi ki okudum özlemişim dönem kitaplarını
İyi okumalar
Edebi-felsefe: dinlenerek ve Sonsözüyle okuyun
Blanchot 'ın 1941'de yayımlanan bu ilk kitabı; etkilendiği #kafka ve arkadaşı #georgesbataille 'den izler taşır. Kafka gibi süregelen yalnızlığı onu toplumdan gizli (#harperlee benzeri) yaşamaya iter.
3 bölüme ayrılan kitabın ilkinde,anlatının kendisi (özü korunarak kısaltılan ikinci versiyonu da var), ikincisinde büyük bir edebiyat kuramcısı olarak anılan yazarın 'edebiyat ve ölüm hakkı' denemesi, sonunda da #jeanstarobinski 'nin bu roman üzerine yazdığı okuma denemesi var. Orijinalini bilmem ancak bu deneme, eseri anlamlandırmanız adına çok yararlı olmuş zira tüm sorgulamalar arasında kaybolmuş yönünüzü bulmanıza çok faydalı oluyor.
Anlaşılması zor ilk bölümde, (ki okuma denemesinden yardım alarak yazıyorum) Thomas okyanusun kıyısından ayrılır, yüzerek uzaklaşır, bir dizi başkalaşım geçirir ve kıyının bir başka noktasına döner. Daha sonra Anne ile tanışır başka bir biçemde ve Anne ölünce, zaten varoluşunu derinlerinde dolaşıp hiçliğini sorgulayan Thomas, sesli düşünceler arasında (gizemli bir boyut da olabilir bu) tekrar başında 'dünyanın kör ve düşman maddesi' dediği denizine (yalnızlığına) döner, başkalaşır ve farklı özümsediği hayata denizin başka bir yerinden çıkarak akar. Karakterin yenilendiği kaynak, başka bir varoluş tarzı gibidir ve tüm sınırların aşılması olgusu ile iç içedir. Kimi yerlerde görülebilen mini çelişkiler ve sürekli sorgulama hali, #hegel 'e takmış bir yazarın tümcelerine yansıması ile pek doğal doğrusu.
Fransız edebiyatının verdiği eserlerle bu esrarengiz yazarını okurken anlayabilmek zor olabilir, üzerine düşmek ve tekrar gerektiriyor...
Göçebe üç bölümlük büyük romana yazarın verdiği genel isimdir. İlk kitap "Sonbahar Yıldızları Altında" 1906'da, "Hüzünlü havalar" 1909'da "Son Mutluluk" 1912'de yazılmış ve daha sonra tek bir baskı altında toplanmıştır.
Knut Hamsun'un asıl adı, Knud Pedersen'dir ve üç bölümde de değişmeyen kahraman Knud Pedersen'in
