Çok sevdiğim canım şairin kitabını okuduktan sonra şunu farkettim ki herkesçe bilinen otuzbeş yaş şiiri,desem ki şiirinin hayatında belirli dönemlerde yaşadığı duygusallık,yanlızlık, askerlik yıllarındaki özlem,tabiki aşk gibi duygularının perçinlenmesiyle türkçenin en duygu yüklü ölümsüzleşen eserlerini çıkarmış ama ondan önce her şiiri onu bir merdiven basamakları gibi o şiirlere götürmüş.
Mesela, daha önceki şiirlerinde kullandığı "hava gibi, ekmek gibi, su gibi" benzetmeleriyle desem ki şiirine hazırlamış, ya da birçok şiirinde aynalardan ve gençlikten,ölümden bahsederek otuzbeş yaş şiirine hazırlanmış.
Kendisi şiirde şekle ve sese çok önem veren biri ama ben genel olarak yanlızlığa ve kadınsızlığa olan elemini çok şiirde kullandığı için biraz sıkıcı buldum ama ard arda okuduğum için olmuş olabilir bir de sizi o duyguya fazlaca soktuğu için aslında şairimiz başarılı olmuş diyebilirim :)
Kendisine bu güzel dizeleri bıraktığı için rahmetle anıyorum ruhu şad olsun sevmediği ölümün kucağında belki beşiktaşlı sevgilisi ile beraberdir ve topyekün mutludur.:)
