Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.17
Grigoriy Petrov'un yazdığı Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabı hakkında biraz düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Kitap Finlandiya'nın büyük mücadeleler ile nasıl kalkındığını anlatıyor. Bu kitabı okuyan insanların çoğunda bir kalkınma düşüncesinin oluşacağını düşünmekteyim kitapta bahsedildiği gibi yanmak ve yakmak istedim. Şu anda bulunduğumuz bu zamanda kendi ülkemizde ve dünyada gençlerimiz belki cahillikten belki şehvet duygusundan bilemiyorum herkeste aynı cümleleri duyuyorum ben de bir gencim ve gençlik dinanizmi bende dde var kanimda akmakta ama yanlış yönlendiriliyoruz doğru yolu bulamıyoruz ve siyasi olarak da hayat koşullarının bize dayattıgi zorluklarla da içimizde bir bıkmışlık aldı başını gidiyor dur demek istiyorum oturun bir nefes alın ve ne yapmamız gerektiğini konuşalım ama sadece konuşmak ile kalmasın ayaklanalım kalkınalım madem olduğumuz durumu beğenmiyorbeğenmiyoruz o zaman bunun suçunu bir kaç kişiye atmayız. Kitap bu konularda ayrıntısı ile bahsetmektedir . Atatürk bu kitabı zamanında okullarda okutmuştur ve eline nasıl geçtiği bilinmemektedir. Ve kitabın sonunda Türkiye'de yayınlanan birçok baskısının önsözünde " Kitabın asıl sahip olduğu değer bize Finlandiya'yı anlatması değil , nasıl bir toplum olduğumuzu ve olabileceğimizi bütün açıklığıyla göstermesidir. "
Fahrenheit 451 İnceleme
Karakterimiz Guy Montag, bir itfaiyeci. İnsanların düşünmesine, sıkılmasına izin verilmeyen, televizyonların ve hızlı arabaların egemen olduğu bir distopya düşünün.
İtfaiyeciler artık yangınları söndürmüyor, yakmaya başlıyorlar. Montag'ın işi yakmak hem de yasa dışın olanların en tehlikesi olan kitapları...
Montag, kitaplarıyla birlikte yanmak isteyen birini gördükten sonra yaptığı işi sorgulamaya başlamıştır. Komşusu Clariesse ile yaptığı diyaloglardan sonra Montag bildiği her şeyi sorgulamaya başlıyor.
Kitapta ara ara kopuklukta olsa konusunun vermiş olduğu özgünlük çok keyifliydi. Benim en çok hoşuma giden kısmı, kitap severlere yönelik yazılmış bir kitap olması. Özellikle bir kitabı okuduğumuz da ne kadar hatırlamaya çalışsakta, çok zorlanırız ama aslında o kitap içimiz de yaşar. Kitap bunu iyi anlatmış. İyi okumalar...
1953 de yazılmış olmasına rağmen güncelliğini koruyan bir distopya romanı. Güzel, sürükleyici bir kitap.
Okurken aklıma soru işaretleri sokmayı başaran bir kitap oldu.
-Kitapları seviyoruz ama bunun ne kadar hakkını verebiliyoruz acaba?
- Gerçekten mutlu muyuz, ya da mutluluk dedigimiz şey tam olarak ne?
O zamanlarda kitapların yakıldığını ve sadece sürekli olarak televizyon izlendiğini hayal ediyor yazar. Montag adında bir itfayeci var ve büyük bir zevkle mesleği gereği kitapları senelerce yakıyor. Bir gün bir kadının evine gidiyorlar yakmak için, ama kadın evden çıkmayıp kitapları ile birlikte yanmak istediğini söylüyor. O zaman içinde bir şeyler kıpırdıyor Montag'in. O akşam mahallesinde bir kızla karşılaşıyor. Mutlu musun? Diye soruyor kız. Bir süre acaba gerçekten mutlu muyum diye düşünmeye başlıyor. Ondan sonra Montag kitapları yakmak yerine toplamaya, okumaya başlıyor.
Eylül... Kitabı yorumlama haddini kendimde görmüyorum. Biraz duygularımdan biraz da bitirince kafamda dönen sorulardan bahsedebilirim sadece. Aşk yanmak mıdır, yakmak mıdır? Yanarken yakmak, yakarken yanmak mıdır? Uğruna ölmek, öldürmek midir?
*
Her türden kitap okuduğumu düşünüyorum ama son sayfasını üzerimden tır geçmişçesine yorgun kapattığım bir kitap hatırlamıyorum. Bir Suat oldum, bir Necip, bir Süreyya... İsteklerimi yerine getirdim, aşkı tattım, içime kapandım, farkına vardım, bencil oldum, sencil oldum, fedakarlık yaptım, ihaneti tattım, acıyı tanıdım, ölüme susadım. Çok şey oldum, çok şey öğrendim, çok şey yaşadım ve yaşattım ama mutlu olamadım ben bu romanda. Hoşça kal Eylül, minnetim sonsuz Mehmet Rauf.
Kitap 6 farklı hikayeden oluşmaktadır. Hikayelerin özünü insan unsuru oluşturmaktadır.İnsanlar her öykünün sonunda öfkelerini, kızgınlıklarını bırakıp sevgiye yöneliyorlar. Bu kapsamda bakıldığında yazar, yakmak için öncelikle yanmak gerektiğini az ve öz bir şekilde sade bir dille anlatılmıştır.
Kitapta bazı bölümlerini okurken sanki bir din kitabını okuyormuş gibi hissine kapılıyorsunuz.
"Yoksul Köylünün oğlu" hikayesinde geçen Saray kısmı Kehf suresine benzetmek mümkündür.
Bazı hikayelerde yazar yaratanın tüm kullarını sevdiği, onları imtihan ettiği, kulun kulu Allah için sevmesi gerektiğini, birbirine karşılıksız yardımda bulunmalarını, Sadece kendisi için çalışmamak gerektiğini hepimizde Allah'ın bir parçası olduğunu çok güzel hikayelerine işlemiştir.
İyi okumalar..
"İsanın doğuşundan önce yandıktan sonra tekrar kendi külünden vücut bulan efsanevî bir kuş. Bu kuş zaman zaman kendisini ateşte yakarmış. İnsan oğlunun ilk benzeri. Ateşte yanıp kül olduktan sonra birden alevlerin arasından tekrar fırlar hayat bulurmuş" distopik bir kurgu ile insanlığın yakarak yok ettiği kitapları, dini, tarihi tıpkı anka kuşu gibi yeniden hayat buldurmaya çalışan roman. İsimden içeriğe doğru baktığımızda 451 fahrenheit kitapların tutuştuğu ısı derecesidir. 451 numarali itfaiyeciler distopik zamanın kitap yok eden mesihleri. İşlerinin tarihten belli yakmak olduğuna inandirilan itfaiyecilerin kitap bulduklari evleri yakmalarını ve kitapları okuyanlarin kitaplarla birlikte yanmak istedigi bir cehennem düşünün. Kitapsız bir dunyanin dönüştüğü bu gösterişli cehennemi bizlerin önüne seren bu roman sorgulamayla birlikte başlayan bir uyanışın öyküsü. Roman kahramani montag ateşin yok eden hazzindan okudugu bir kitap cümlesi ile kurtulup antik cag filozoflari gibi dayatılan yaşamı sorgulamaya kendi aslını bulmaya başlar.
Sen her çağda yeniden doğar, her bahçede yeniden açarsın mazlume, yanmak ve yakmak için. Yanışta mısın mazlume ve seni yandırmak için yarışta mı sefiller?
Sen her çağda yeniden doğar, her bahçede yeniden açarsın mazlume, yanmak ve yakmak için. Yanışta mısın mazlume ve seni yandırmak için yarışta mı sefiller?
Sen her çağda yeniden doğar, her bahçede yeniden açarsın mazlume, yanmak ve yakmak için. Yanışta mısın mazlume ve seni yandırmak için yarışta mı sefiller?
