Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
Kemal Sayar Okuma Etkinliği (20.07.2020- 20.08.2020)
Kıymetli dostlar,
Etkinliğimiz başlamıştır. Alıntılarınızı, incelemelerinizi sabırsızlıkla bekliyoruz. Birlikte öğreneceğimiz çok şey var. :)
....................
Bu dünya için söylenecek, üzerine konuşulacak çok şey var. Ya da belki hiçbir şey yok. Dünya yok. Konuşmalar yok. Sessizlik. Derin ve sonsuz bir sessizlik. Tefekkür. İçe dönüş. Kaf
Bazı Hesaplar Mahşere Kalır
Unutulmaya yüz tutmuş, eskimiş plaktaki şarkı gibiydi yaşanılanlar
Küllenmişti anılar...
Hayatsa, hayalinde canlandırdığın olmayan sevgilinin hasretiyle yanmak gibi
Bazı hesaplarımı mahşere bıraktım
Ve elimi kolumu sallaya sallaya dolaşıyorum, hiçbir şey yokmuş gibi
Önbellek dolu, reset atmak lazım unutmak için
Bir ömür bir kalemde silinir mi?
Kim
Bugün günlerden eskiler, yine. Unutmayı çok deniyorum. Hayatım boyunca hep denedim. Fakat unutmak diye bir şey sahiden var mı? Bilmiyorum. Nasıl unutulur iyilikler, kötülükler, anılar, acılar... Böyle bir güce kim sahip ki. Öyle kolay değil işte. İnsan yaşadıklarını unutamıyor. Mesele kişiler değil, mesele; o kişilerden arta kalanlar. Mesele;
Son Günah
Bir hayal olacak son günahım
Yalanlarla çizilmiş bir hayattan sonra
Bir çay kaşığı taze nefes
Bir tutam da mutluluk belki
Zamanımın çoğu bana karşı
Gözlerim renkleri okşamıyor artık
Koyulaşmış hayatımın tüm tonları
Bu garip yalnız hayalim var sadece
Yalana karşı son günahım elimdeki
Son duvar, gecenin sonundaki
İyi diyorum