Politikacıların anladığı şekliyle demokrasi bir yönetme biçimidir; yani insanlara, kendi istediklerini yaptıkları sanısıyla liderlerin istediklerini yaptırma yöntemidir.
Sayfa 183 - SAYKitabı okudu
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
''Kanunların yaptırma gücü, devlettir. Daha açık bir deyimle: Kanun,devletin polisi, jandarması, ordusudur.
Fakat bunun, bunların da üstünde bir yaptırma gücü vardır ki, bu da milletin kendisidir, kendi varlığıdır.''
Bu varlığa yaptırma güçlerinin gücü demek çok yerinde bir şey olur.
İnsanlığın birtakım kutsal yapıları vardır ki, (vatan, özgürlük, bağımsızlık, anayasa, milli namus gibi) bunları ancak, bu yaptırma gücü ayakta tutabilir.
SAATİ ÇALINCA, BU YETENEĞİ, BU GÜZEL HUYU GÖSTERMEKTE GÜÇSÜZ KALAN HERHANGİ BİR MİLLETE, ÖLMÜŞ GÖZÜYLE BAKMAK YANLIŞ BİR ŞEY OLMAZ.
Bu kitaptaki Macit ten nefret ettim. İsteyerek evlendiği zavallı ve küçücük bir kıza türlü işkenceler, dayak, hakaret, küfür... Tüm bunlara rağmen kişisel temizliğini bile ona yaptırma. İzinsiz, rızasız muta nikahı(!), kuma getirme, üstüne onun yanında eşine vurma, hakaret etme... Para kazanma konusundaki omurgasızlığı. Bir erkekte olabilecek tüm rezil durumlar ve tüm bunlara rağmen Müslümanlığı kendine yakıştırabiliyor. İlk defa bir kitap karakterinden nefret ettim...
Sayfa 475 - AlfaKitabı okudu
