Fırsatlardan yararlanmak istemeyen insan, fırsatın dağıtıldığı sırada orada bulunmaz. Kendisini, yaralı bir kalbin emrine sunamaz.
Akşam Delisi
bütün oyunlar bitti -bir sen kaldın yalnızlığımda
bir başka dünyadayım artık -beni çocuklar bile anlıyor
yıktım boğaları bir bir -bana gül atma yıkıldım
ne yapsam ne etsem nasıl boğsam öz çocuğumu
git -ona git -çek gözlerini- ben yorgunum yokluğuna
bilsen ne güzel yokluğuna
parmaklarımda o hiç kurtulamadığım acı uğultu
yokladım
Ağlamak istiyorum öyle hoşuma gidiyor ki
arka sırada ağlayan çocuklar gibi,
çünkü ne insanım ben, ne şair, ne bir yaprak,
yaralı bir nabızım öte yanı yoklayan.
Ağlamak istiyorum ismimi söyleyerek,
gülü, çocuğu, bu gölün kıyısındaki köknarı,
kandan insan gerçeğimi söylemek için
söndürüp içim de alayını, telkinini sözün.
Sayfa 111
İşte şimdi bir oğlun oldu.
...
Vakit yok artık
İstersen kalayım böylece
Ama bir kere öpseydim elinden
Ama bir kere sürseydim gözlerimi gözlerine yeniden
Yok elimde bir demet menekşe
Yok elimde sevdiğin gül şekeri
Hakikatin tek ve en yüksek tezahürünün Hristiyanlık olduğuna kesinlikle inanmıyorum.
Sayfa 207 - Doğan NovusKitabı okuyor
