Görmek'in devamı niteliğinde olan Görmek için gerçekten bir sabır gerekli diyebilirim. Evet, bazı arkadaşların da belirttiği gibi Görmek'le aynı mesajı veriyor tabi sabırlı olabilirseniz.
Kitabın başlarında çok sıkıldığımı itiraf etmem gerek. Aynı, defalarca tekrarlanan, gereksiz diyaloglar "e yeter ama artık" dedirtiyor ve sizi hızlı okumaya sevkediyor. Virgül klasiği ise son sürat devam ediyor.
Kitabın ortalarına gelince derin bir oh çekiyorsunuz çünkü Körlük'ten tanıdığınız eski dostlar sonunda ellerini omzunuza koyuyor. Ve hatta gözyaşı yalan köpek bile :) hani bu durum yurtdışında Türk aramak ve en sonunda bulup kebap yemek gibi oldu.
Körlük'ten aldığım hazzı ne yazık ki alamadim.
