Bitmedi bir türlü bu toplumun sorunları değil mi? Bir zamanlar ufacık bir çocukken bile aynı şeyleri konuşurdu büyüklerim. Ben büyüdüm, bizler de aynı şeyleri konuştuk. Şimdilerde çocuklarım büyüdüler ve onlar da aynı şeyleri konuşur oldular.
Ah, ah! Ne yapsak da bizden sonra gelenleri delirtsek diye düşünüp duruyorlar bizden öncekiler. Büyüklerimiz, büyüklük gösteremiyor şu günlerde. Binbir yargı içerisinde geçiyor günlerimiz, artık yürürken hangi ayağımı önce atacağımı bile bilmiyorum.
Çağlar öncesinde yaşasaydım ne olurdu diye düşündüm bugün, sonrasında bir kahve demleyip verandada oturmaya gittim. Orada bir küfür savurdum her şeye ve herkese. Muhtemelen çağlar öncesinde yaşasam, orada zulüm gören bir köle veyahut vergilerle ezilen bir çiftçi olurdum.
Yetmişimde bunları düşünürken, geçmişime laf edecek haddi kendimde bulmamda ne kadar trajik. Neden kahveyi bu kadar koyu içiyorsun diye sorardı rahmetli.
Ömrüm katrana bulanmış, kahveyi koyu içiyorum çok mu?