Muasır zamana girememiş olmanın şaşkınlığı içinde yarı ciddi, yarı şaka, tembel bir hayat!
Yarı ciddi yarı şaka,
tembel bir hayat!
Sayfa 135Kitabı okudu
Cemil Meriç'i düşünüyorum. Kendini aynı anda hem "prens" hem "parya", hem "dâhi" hem "fırsat yoksulu", hem "düşünce fatihi" hem "tekmelenen köpek", hem "şövalye" hem "kapıcıdan aşağı" olarak tarif ederken,
kendi ifadesiyle bir "Dosto" romanından çıkmış gibi: "Ben dünyaya gelişiyle gelmeyişi arasında hiçbir fark olmayan fanilerden biri miyim?" diye sorarken, kendini başkalarından daha soylu, daha bilgili, daha kültürlü, ama buna rağmen daha ezik hisseden yeraltı adamının yazgısını "bu ülke"de bir kez daha tekrarlamaktan öteye geçemiyor. Böyle zor anlarda, Oğuz Atay'ın yarı ciddi yarı şaka müdahalelerini ciddiye almakta yarar var. Yalnızca Dostoyevski'den sonra Dostoyevski gibi yazılamayacağına işaret ettiği için değil. Aynı zamanda Dostoyevski problemlerinin iyice ağırlaştırdığı havayı, Dostoyevski'de pek bulunmayan bir mizah duygusuyla dağıttığı için.
Sayfa 14Kitabı okudu
"Salvor Hardin'in 'ahlak anlayışınızın doğru olanı yapmanızı engellemesine asla izin vermeyin' şeklindeki bir özdeyişini yarı ciddi yarı şaka kendilerine ilke edinmiş olan bu ulu ve yalnız insanlar hakkında sayısız öykü anlatılmıştır."
Sayfa 179 - Çeviren: Kemal Baran Özbek, İstanbul: İthaki Yayınları, 2021.Kitabı okudu
Kraliçe Victoria’nın oğlu, tahtın veliahtı ve moda konusunda duayen olan Prens Edward ayakkabılarını sadece Ukkonen firmasından ısmarlatıyor ve Ukkonen’in küçük oğluyla sohbet ettiği zamanlarda kendisine yarı şaka yarı ciddi ‘‘Biz sizinle meslektaşız çünkü ikimiz de birer krallığın veliahdıyız. Ben İngiltere kraliçesinin, sizse Ayakkabı Kralı’nın oğlusunuz’’ der ve arada bir de ‘‘Veliaht unvanını siz daha çok hak ediyordunuz’’ diye eklerdi.
