'' Birisiyle yarışmak için yürümüyoruz. Esas değer taşıyan şey, kişinin şu anki halini aşmaya çalışmasıdır.''
KoridorKitabı okuyor
Soru: Yeryüzündeki insanların çalışmaya en çok mecbur olanları kimler?
Cevap: Müslümanlar! Çünkü düşmanları çoktur, onları kuşatmışlar, yok etmeye, eritmeye uğraşmaktadırlar. Üstelik bu düşmanlar ilim ve fende, alet ve imkânlar bakımından üstünlük sağlamış, müslümanlardan bariz bir şekilde ileri gitmişlerdir. O halde müslümanlar hem maddi ve dünyevi yönden didinmek, hasımlarla yarışmak ve onları geçmek zorundadır hem de ibadet ve taat eylemek, salih ameller işlemek, hayırlar yapmak için geceyi gündüze katarak mânevi ve uhrevi yönden çalışmak zorundadır.
Sayfa 115
7.cilt
"De ki: Kur'ân'ı tebliğden ötürü sizden bir ücret istemiyorum. Ben, kendiliğinden birşeyler uydurup size dayatmak isteyen zorluk çıkarıcılardan da değilim."
Sad sûresi (38), 86.
Mütekellif, teklif sunan değil, teklif ve sorumluluk uyduran, zorluk çıkaran, milleti zora koşan, işleri boş yere zorlaştıran, durduk yerde birtakım gerekli-gereksiz yükümlülükler icat eden, fuzûlî, uydurmacı, dayatmacı ve bilgiçlik taslayan kişi anlamlarına gelir. Böyle tiplere külfet sever de diyebiliriz. Bu tür tekellüfçü kişilerin, kendisinden üstün olan kimselerle yarışmak ve cedelleşmek, üstesinden gelemeyeceği işlere el atmak ve bilmediği şeyleri söyleyip ortalığı karıştırmak gibi üç belirgin vasfının bulunduğu bildirilmiştir. (Bk.Kurtubî,Tefsîr, XV ,231).
Sayfa 139Kitabı okudu
Kumru hala tam olarak bir şeyleri anlayabilmiş değildi.
"Ama bunlar... Ne işe yarar ki?"
Suat Karen üzülerek güldü.
"Maalesef onların çok işine yarar Kumru..
Yani... Şirketin. Sana 'Özgürsün, dilediğini yapabilirsin.' demeyi çok isterdim. Biz şartlarımız gereği yeni yarışmacı sözleşmelerini bugün, canlı yayından hemen önce imzalamanızı isteyecektik fakat sizlerin zaten birer sözleşmeniz var."
"Ama bu ilk sezonun!" dedi Kumru öfkeyle.
"Fakat siz ilk sezonda yarışamadınız, madde 46'ya bak..."
Kumru şaşkınlıkla sayfalar arasında dolaştı ve sonunda Madde 46'yı buldu.
"Madde 46: Herhangi bir sebeple yarışmanın gerçekleşmemesi ve yayınlanamaması durumunda yarışmacı sözleşmeleri geçerliliklerini korur."
Kumru hayal kırıklığı içinde başını kaldırdı.
"Yani biz..." dedi,
"Biz her halükarda yarışmak zorundaydık. O zaman bunu bize neden söylemediniz, bunu neden kendi insiyatifimizmiş gibi algılamamızı istediniz? Bize yarışmaya katlmamız için teklif sundunuz! Madem katılmak zorundaydık bunu neden yaptınız?"
Akhilleus: Niye burada olduğumuzu, bizim kimin icadı, kimin yaratısı olduğumuzu hiç merak ettin mi?
Tosbağa: Ah, ama bu apayrı bir konu. Biz Zenon’un yaratılarıyız (senin de pek yakında göreceğin gibi); ve burada olmamızın nedeni yarışmak.
Akhilleus: Yarışma mı? Bu ne rezalet! Ben, bütün ölümlülerin en ayağına tezi, bütün ağır kanlıların en ağırı sana karşı! Böyle bir yarışın hiçbir anlamı yok.
Tosbağa: Bana biraz avans vermelisin.
Akhilleus: Çok büyük bir avans olmalı bu.
"Ben..." dedi
"Çekinme,'' dedi Suat Karen,
"Bir sorunun varsa konuşabiliriz Kumru."
"Ben..." Derin bir nefes aldı ve odanın sessizliği içinde o hiç beklenmedik cümleyi kuruverdi,
"Ben yarışmadan çekilmek istiyorum, Suat Bey."
"Ne?"
"Yarışmadan çekilmek istiyorum," dedi bir kez daha, "Yarışmak istemiyorum..."
Hiç yarışmak istemedim hayatımda...Yarışmak, güreşmek, dövüşmek, sürtüşmek, kapışmak, şmak,şmek,şmak !...Ş harfiyle çoğullaştırılmış eylemsi durumlarda bulunmak istemedim...
Sayfa 122Kitabı okudu
"Dünya, yeşerecek tohumları bekliyor. Kimseye kendini göstermek zorunda değilsin. Kimseyle yarışmak zorunda değilsin. Elindeki fidanı dik, gönlündeki tohumu toprağa göm. Senin eylemin bu: Erdemli keder. Dünyada çok acı var ve sen geçip gidemiyorsun. Bir el seni çiçekleri diriltmeye zorluyor. Onların direncini senin direncine bağlayan bir yol var. Yok, sen usulca yürü, koşma. Fısılda ama bağırma. Kederin garibi ol sen. Görünmeyen kapı sana açılacaktır. Semaya bak."
Sayfa 139Kitabı okudu
