Toprak Ana
Şuan da nasıl başlayacağımı bilemiyorum ama hani Aşık Veysel “Benim Sadık Yârim Kara Topraktır” demiş ya tüm canlılar nasıl topraktan geldiysek bir gün o toprağa geri döneceğiz..
Aah savaşlar bir bitmediniz.. Gülücükleri soldurdunuz, nice umutlar yıktınız, tüm acımasızlıkları insanların kalbinde hissettirdiniz, insanların her şeyini kursağında bıraktınız ama doymadınız savaşa!!Nice mutluluklar, hüzünler,savaşlar,umutlar, aşklar gören Toprak Ana.. Kitabın tüm içeriğinde bu kelimelerin hepsi barınıyordu.
Evet yazarımızın okuduğum ilk kitabıydı. Aslında kendisini “Selvi Boylum Al Yazmalım’ ın ” yazarı olarak tanıyoruz. Bu kitabı okumama vesile olan arkadaşım yazarımızın her kitabında hüzün barındırdığını söylemişti. Bunu söyleyince düşündüm evet gerçekten öyle.. Selvi Boylum Al Yazmalım nasıl hüzünlüyse bu kitabı da hüzün doluydu. Dili o kadar akıcı o kadar güzeldi ki bir çırpıda bitti. Kitap ,İkinci Dünya Savaşı sırasında Kırgız köyünde erkeklerin tek tek cepheye çağrılmasıyla ardında kalan kadınların yaşam mücadelesini anlatıyor.. Ahh, Tolganay Ana sen nasıl güçlü, dimdik bir kadınsın böyle!! Yaşam mücadelen beni derinden etkiledi. Herkese ama herkese okuması için şiddetle tavsiye ediyorum. :)
