“Ölümün kıyısına gelmiştim. Ölümün kıyısı, ölümün kendisinden daha feci bir şeydir, bunu yaşayarak öğrendim. Bağlanmalar yüzünden aklımı kaçırmanın kıyısında dolaşmıştım uzun süre. İçime karanlık yerleşmişti: Bir türlü söküp atamadığım, kusamadığım, çıkaramadığım bir koyu karanlık. Aşağı yukarı bir ay süren kusma dönemimde bile bu karanlığı boşaltamamıştım.”
Herkese merhaba Okumaktan keyif aldığım Livaneli’nin bu defa “Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm” adlı eseri ile sizlerleyim. Yazar kitabı tam 29 senede tamamlamış ve Livaneli’nin yayımlanmış ilk eseri. Oldukça sancılı bir yazım süreci olmuş.
Kitaba gelirsek genel olarak siyasi mültecileri konu alıyor diyebiliriz. Ancak siyasi bir kaygıdan ziyade o insanların hayata ve insanlara karşı olan “incinmişliklerini” anlatmış derim. Aslında yazar çokça kendini anlatmış demek daha doğru olur. Livaneli 1972 yılında siyasi görüşlerinden ötürü İsveç’e yerleşmek zorunda kalmış, zorlu bir yaşam sürerek burada hayata tutunmaya çalışmıştır. Bu kitabı yazmaya başlama zamanları da bu döneme denk gelmektedir. Kitabın kahramanı da aynı Livaneli gibi İsveç’te yaşayan bir Türk ve çevresinde siyasi ilişikleri sebebiyle sürgüne gönderilmiş mülteciler var.
Diğer kitaplarına kıyasla bu eserde psikolojik incelemeler, içe dönüş süreçleri, kırgınlıklar, incinmişlikler, takıntılar, psikolojik rahatsızlıklar bir hayli fazla konu edinilmiş.
Benim için keyifli bir okuma oldu, canı gönülden tavsiye edebileceğim bir kitap. Selam ve dua ile.
