Nihayetinde başladığım yerde yeniden kendimle karşılaşmak için koca bir daire çizerek koşmuştum sanki.
Sayfa 138Kitabı okudu
Kitapsever insanlar hakkındaki klişelerden biri de yalnız olduklarıdır, halbuki beni yalnızlıktan kurtaran kitaplardı. Eğer bir şeylere fazla kafa yoran biriyseniz, farklı telden çalan bir dolu insanla çepeçevre kuşatılmaktan daha yalnız hissedebileceğiniz bir yer yoktur yeryüzünde.
Sayfa 132Kitabı okudu
İnsanın ya kendinden kaçmak ya da kendini bulmak için okuduğunu söylerler. Ben ikisi arasında pek bir fark göremiyorum. Kaçarken kendimizi buluruz. Bulunduğumuz yerde değil, gitmek istediğimiz yerdeyizdir. Sylvia Plath'in ünlü sorusu gibi, "Yok mu zihinden bir çıkış yolu?" Ergenliğimde alıntıların derlendiği bir kitapta bu soruya rastladığımdan beri düşünürüm. Ne anlama geliyor, cevabı ne olabilir? Eğer ölüm dışında bir çıkış yolu varsa, bu ancak kelimeler aracılığıyla olabilir. Zihni tamamen terk etmek yerine, bir düşünceyi terk etmenize yardımcı olabilecek kelimelerden tuğlalarla eskisinin yanına, daha sağlam temellerle bir benzerini, daha iyisini inşa edebilirsiniz.
Sayfa 131Kitabı okudu
Her gecenin bir sabahı vardır elbet ama gece yine o karanlık gecedir. Ama zevkin sadece acıyı telafi etmediğini, bazen acının kendisinden de doğabildiğini bilmez insana iyi geliyor.
Sayfa 128Kitabı okudu
Belki de aşk, tuhaf yönlerimizi göstermekten çekinmediğimiz insanı bulmaktır sadece.
Sayfa 117Kitabı okudu
Özünde hepimiz yalnızız . Üstesinden gelmeye çalışsak da yalnızlık düşüncesinden kurtulmanın bir yolu yoktur. En çok da hastalandığımızda yüzleştiğimiz gerçek, yalnızlık. Acının her hali, insanı yalnızlaştıan birer deneyim.
Sayfa 115Kitabı okudu