Kitaba adını veren klasik yunan karakteri, sürekli geriye yuvarlanan ağır bir kayayı ebedi olarak bir dağın tepesine çıkartma cezasına çarptırılır. Albert Camus ise, bunun hepimizin kaderi olduğunu öne sürmekle işe başlar. 160 sayfa kitap başlandığında hızlı akacakmış geliyor ama hacminden beklenen kolay okumayı sunmuyor. Oldukça yoğun felsefi çıkarımlar barındırıyor.
Toplamda 14 deneme bulunuyor kitapta, konusu genel olaran intihar olmakla birlikte, Camus intiharı savunmuyor, intihara meyilli kişilerdeki umutsuzluk, uyumsuzluk, tükenmişlik anlatılmış yani kişiye intiharı düşündürecek ruh halini görüyoruz. Yaşadığımız topluma istediğimiz dışında gelmiş olmamız Camus'ya göre ölümün varlığını kabul ettirip, intihara götürmeli bizi çünkü Sisifos Söyleni'nde yaşam anlamsız, varoluşumuz saçmadır. İntiharı değil de yaşamı seçmek ise başkaldırı. Aslında mantığa epey uzak bir önerme. Bu yüzden okuması kolay değil. Sadece şu cümlenin bile üstünde dakikalarca düşündürüyor; "Yaşama nedeni denilen şey, aynı zamanda çok güzel bir ölme nedenidir de!"
Uyumsuz'un (absürd) dünya görüşünü anlamaya çalışırken bol miktarda zorlandım. Üzerinden muhakkak geçilmesi ihtiyaç var. Not alınacak yeri çoktu, sindire sindire birkaç kez daha okunmalı. İntihar ve uyumsuz'la ilgili görüşler çoğunlukla doğru olduğundan her ne kadar iç karartsa da dünyanın yaşanılabilirliğinin sorgulanmasına yardımcı bir eser.
