Doğrusu, dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım. Fakat aptal olmaktansa biraz daha rahatsız yaşamak daha iyidir bence...
Doğrusu, dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım.
-İnsan neslinin devamı için endişe ediyorsunuz, dedi. Buna gerek var mı dersiniz?
-Gerek var mı da ne demek? Gerek olmasa, biz de olmazdık.
-Olmuşuz da ne olmuş?
-Nasıl yani yaşamak lâzım.
-Peki ama neden? Bir gayemiz yokken, sadece verilmiş ömrü tüketmek için yaşamaya değmez. Böyle olduktan sonra bütün o Schopenhaurlar'a, Hartmanlar'a, Budistler'e hak vermek lâzım: Gaye kalmayınca hayatın da bitmesi lâzım.
Doğrusu dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım. Fakat aptal olmaktansa biraz daha rahatsız yaşamak daha iyidir.
Yaşamak için adım atmak lazım, hep yenilenmek lazım, yeni bir hayat yaşamak için değişmek lazım. Biraz cesaret, biraz çaba, biraz da yiğitlik lazım.
Sayfa 305Kitabı okudu
Çocuklarla ilgili konuştuğumda "Aman, biraz da acı çeksinler. Her şey de istedikleri gibi olmayıversin," diyen her insanla birlikte bir kenara 5 kuruş atsam şimdi milyonerdim sanırım. Yine aynı şekilde, çocukların acısını dile getirdiğimde ya da önemli olanın başımıza ne geldiği olmadığını söylediğimde "Siz hiç acı çekmemişsiniz. Hayatınız çok kolay olmuş. Başınıza hiç kötü bir şey gelmemiş." benzeri cümleler duymadığım olmadı bugüne kadar.
Biz elimizden geleni yapsak da çocuklar zaten acı çekecek ve farklı mahrumiyetleri yaşayacaklar; bu, kaçınılmaz. Ve, her zaman söylediğim gibi, ebeveynin görevi, çocuğun acı çekmemesini sağlamak değil. Çocuğun üzülmesi, öfkelenmesi, acı çekmesi son derece normal. Ebeveynin görevi, çocuğun acısını anlamak ve o acıda yanında olmak. O acıyı görmezden gelmek, "O kadar acı ya da mahrumiyet de lazım," demek, farkında olmasak da kasıtlı yaptığımız bir kötülük. Bize böyle öğretildiği için böyle düşünüyor, ancak yanılıyoruz ve çocuğu bilerek bir şeylerden eksik, mahrum bırakmayı marifet zannedebiliyoruz.
Bu kitabın, yüzmek, yaşamak ve olma arzumuzun, bunların her birinin diğeriyle sıkı bağının anlaşılması adına küçük bir katkı olmasını, çocuklara ve içimizdeki çocuklara daha çok şefkat getirmesini dilerim.
Nihan Kaya
Sayfa 13Kitabı okuyor
"Doğrusu, dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım..
Sayfa 21
“Yaşamak da zaten budur. Oysa sen sende ‘ol’ denmiş olan kim, bilmiyorsun. Bir çakma kimlikte her gün ordan oraya savruluyorsun. Anlaman lazım,burada ya kendin olursun ya yok olursun. Kendinden başka bir şey olamaz; ancak ortada sürüklenen, tanımlanmayan bir yokluk olursun. Sen yok isen senin yaşamın nasıl olur? İşte bak, yoklukta debelenip duruyorsun. Kendine gel! Kendine… Gel!”
Doğrusu, dünyada rahat yaşamak için aptal olmak lazım. Fakat aptal olmaktansa biraz daha rahatsız yaşamak daha iyidir bence...
Sayfa 21Kitabı okudu
Dört tür insan vardır. İlki sıradan insanlar. Nasıl tanırsın sıradan insanı; dış koşullar, olaylar ve nesnelere göre küfreder ya da şükreder. Her toplumda insanların büyük bir çoğunluğu böyledir; doğar, büyür, yaşar, küfür ve şükürle yaşayıp ölür giderler.
Sonra avcılar gelir. Don Juan' göre az sayıda insan avcı olur. Avcı kendi hayatının
Sayfa 34Kitabı okuyor
