Anlamlar olaylar tarafından belirlenmez fakat bizler olaylara yüklediğimiz anlamlarla kendimizi belirleriz.
Sayfa 22 - Olimpos YayınlarıKitabı okuyor
Birisine "Yaşamın anlamı nedir?" diye sorsak,
yanıt verememesi muhtemeldir. Ekseriyetle insanlar bu soruyla uğraşmaya ya da yanıtlar oluşturmaya zahmet etmezler. Bu sorunun insanlık tarihi kadar eski olduğu doğrudur ve günümüzde gençler ve aynı zamanda yaşlılar- sıklıkla isyan edip "Yaşam ne içindir? Yaşamın anlamı nedir?" diye feryat ederler. Fakat bu soruları yalnızca bir yenilginin acısını yaşadıklarında sorduklarını söyleyebiliriz. Her şey yolunda giderken ve önlerinde zorlu bir mücadele yokken bu soru hiç dile gelmez.
Sayfa 12 - Olimpos YayınlarıKitabı okuyor
Bir polisin çocuğunun içinde çoğu zaman yargıçlık ya da avukatlık mesleğine karşı bir tutkunun yaşadığı görülür.
Öyle insanlar vardır ki her mesleği edinebilir ama yine de memnun kalmazlar.
Annenin ayakları altında cennet var
Anne ister ev kadını olsun, ister dışarıda çalışıp ekonomik bakımdan bağımsız bir konumu elinde bulundursun, anne olarak gördüğü iş, aile yaşamında kocanın gördüğü işten daha az önem taşımaz.
her insanın iki cinsiyetten birine aittir
Karşı cinse yaklaşımı ve kendisi için belirlenen cinsellik rolünü oynamasıyla her insan, insanlığın varlığını sürdürmesinde üzerine düşeni yapmış olur.
Şımarık çocuk dünyanın başına bela
Şımarık çocuklar bir güçlükle karşılaştılar mı, güçlüğün arkadaşlarının çabasıyla kendi çıkarlarına uygun olarak çözümlenmesini arzularlar.
Kurnazlık deriz biz buna
Bazı kimseler iş sorunuyla yüz yüze gelmek istemez; çalışmaya hiç yanaşmaz ya da insanlığın yararının belirlediği sınırlar dışında etkinlik göstermeye bakar.
İş birliği yapmak zorundayız
Herkes tek başına çalışıp toprağı işleyerek geçimini sağlamaya kalksa, başkalarıyla işbirliği yapmasa, geçmişteki toplumsal işbirliğinin olumlu sonuçlarından yararlanmasa, yeryüzünde insan yaşamı şimdiye kadar varlığını koruyamazdı.
Ölmemek için topluma faydalı işler yapmak lazım
Ancak toplum için olumlu işler yapan insanların eserleri, kendileri öldükten sonra da yaşamaya devam etmiştir. Bu insanların ruhu henüz ölmemiş ve ileride de ölmeyecektir.
Bazılarının varlığı boşuna
İşbirliğine istekli olmayıp başkalarını düşünmeyen bir insanın tüm varlığı boşunadır, geride bir iz bırakmaksızın kaybolup gider böyle biri.
İçinde yaşadığımız toplumda yararlandığımız tüm ilerlemeler, insanlığın esenliği için katkılarını esirgemeyen kişilerin uğraşlarıyla gerçekleşebilmiştir
Ne diye?
Ne diye okullardan yararlanıp insanları daha çok toplumsallık yeteneğiyle donatılmış, toplumsal bilinci daha güçlü, bütün insanlığın mutluluğunu daha çok düşünen varlıklar haline dönüştürmeyelim?